Een nul in Race 1, volle punten in Race 2. Matteo Ferrari legde een tweezijdig weekend vast, waarin hij in een marstempo van een fout naar een overwinning ging. In ieder geval een bevredigend debuut van het seizoen, met het besef snel te zijn en daardoor ook in de volgende geplande races het verschil te kunnen maken. Vertrekkend vanuit Mugello, een oprechte thuisronde voor zowel Ferrari als Gresini Racing, dat zijn 200ste wereldpodium vierde met zijn coureur #11. Inderdaad, al 201 met het podium van Filip Salac op zondag. “Jammer van de pech in de MotoGP, maar we hebben een goede stabiliteit bereikt” onderstreepte Ferrari en bedankte zijn team. We denken nog niet aan het kampioenschap, nu telt er maar één race per keer, die we met concentratie en sereniteit moeten aanpakken. We kregen hem te horen, hier is zijn verhaal van het weekend op het Bugatti Circuit.
Matteo Ferrari, vertel ons over het weekend in Le Mans.
Een mooi weekend! Naar mijn mening werkten we heel goed, net als tijdens het testen, en ik probeerde sneller te zijn van de vrije training tot de kwalificatie, wat het belangrijkste was. Ik pakte de pole position, wat een belangrijke mijlpaal voor mij is aangezien ik geen poleman ben! Maar het is een bijzondere periode, ik pakte de pole op de CIV en daarna ook nog in MotoE, twee op een rij! Het beste is dat werken uiteindelijk altijd loont, je mag nooit opgeven, want de resultaten zullen uiteindelijk komen. Op Le Mans begrepen we wat we nodig hadden om competitief te zijn.
Dan zijn er de twee races, met heel verschillende resultaten.
Het spijt me heel erg van de crash in Race 1, het was duidelijk niet het doel. In het ergste geval, laten we zeggen dat mijn banden lek waren, zou ik als derde geëindigd zijn, gezien de marge op de anderen 7 seconden was. Maar ik ben erg tevreden met de snelheid en dat ik het team heb beloond met de overwinning in Race 2. Met de lange ronde was het al een moeilijk doel om op het podium te komen, maar ze repareerden de motor in recordtijd en lieten me toe om race. Het lag niet voor de hand, gezien de korte tijd tussen de twee races, en na een crash is het niet makkelijk om opnieuw op te starten omdat je een beetje gevoel verliest. Ik moet echter zeggen dat ik me goed voelde met de motor en ik begreep waarom ik crashte. Maar we brachten 25 punten mee naar huis en we zijn -25 vanaf de eerste, maar ik geef er de voorkeur aan op die manier met de snelheid die ik heb, die ik de afgelopen jaren miste.
Leg ons de dynamiek van je crash in Race 1 uit, wat gebeurde er?
Het was geen riskante manoeuvre, Le Mans is gewoon een circuit als dit: zodra je een halve meter van een ander traject gaat, is er een iets belangrijker gat. Sterker nog, velen vielen in het weekend. Niets vreemds in mijn geval, ik remde zoals altijd, sterker nog, ik was zelfs langzamer, maar ik zat een halve meter of een meter verder naar rechts. Er is daar een dip, het probleem is dat het verderop meer uitgesproken wordt, dus door dit gat aan de voorkant dicht te nemen. Iets wat bijvoorbeeld ook te zien was bij Acosta of Alex Marquez op vrijdag. De limiet was heel dichtbij en als je snel gaat, heb je niet veel nodig, afgezien van het feit dat er tracks zijn waarop je meer kunt en andere die niet de minste fout toestaan.
Toen kwam de boete. Matteo Ferrari, heb je de gele vlaggen gezien?
Absoluut ja en ook kijkend naar de data had ik niets vreemds gedaan, sterker nog ik was 2-3 km/u langzamer. Ik had niet verwacht dat ik zou crashen, maar ik ben er nog nooit eerder geweest en dat gebeurde wel. Enerzijds is deze straf terecht, want je mag nooit onder de gele vlag vallen, daar ben ik van op de hoogte en heb ik in feite geen controverse aan de orde gesteld. Het is duidelijk dat er ook situaties zijn zoals de mijne waarin je een beetje pech hebt. Het is niet dat je wilt overdrijven, sterker nog, ik heb altijd afgeremd met een gele vlag, maar je zit in de race en dus is het moeilijk om net dat beetje minder te doen om niet te crashen.
Race 2 in plaats daarvan? Was er ook een beetje “boosheid” of voelde je je gewoon oké en gaf je gas?
Eigenlijk deed ik niets anders dan Race 1, toen mijn snelste ronde 40,3 was, terwijl ik in Race 2 40,1 was. Het enige is dat Garzo me in Race 1 heel goed wist te passeren op het rechte stuk, terwijl ik het moeilijk had in de tocht, dus we hebben eraan gewerkt om dit voor Race 2 op te lossen. Dit heeft me zeker geholpen: vanaf de eerste ronde kon ik ga weg en de anderen konden me op het rechte stuk niet inhalen. Door dat kleine gat kon ik het verschil maken en niet te veel posities verliezen na de lange ronde. Ik slaagde er toen in om terug te gaan naar Mattia [Casadei] en Garzo was het fundamenteel: als ik achter Mattia of Spinelli was teruggekomen, had ik nog twee keer moeten inhalen en had ik misschien geen tijd gehad om Jordi in te halen [Torres]. Alles is perfect verlopen, vanaf de volgende keer weet ik dat ik ook een Long Lap kan winnen!
Jij was de verrassing in Race 2, je leek een grote marge te hebben op alle anderen.
De snelheid was er, maar ik overdreef niet eens, aangezien ik in Race 1 was gecrasht. Ik pushte, maar ging niet over de limiet. Ik wilde het goed doen, maar door drie seconden te verliezen wist ik ook dat het heel moeilijk was. In de tafel had ik alleen de gegeven ronden gehad om te verkleinen om de penalty uit te zitten, maar geen gat van de tegenstanders. Mijn enige doel was om de Long Lap op het juiste moment te rijden. Wat het verschil maakte, is dat ze in de eerste ronden langzamer waren, terwijl ik het beter deed dan Race 1. Het grote gat zat echter bij gebruikte banden: toen ik mijn snelste ronde reed, reden de anderen in 40.9, dit denk ik Torres , de anderen in 1:41. Zonder de fout had ik het ook in Race 1 kunnen doen.
Matteo Ferrari, kunnen we zeggen dat het bandenprobleem in de tests daarmee is opgelost?
Vergeleken met Barcelona was de degradatie beduidend minder, ook omdat het asfalt minder schurend is en de vorm van de baan de banden minder degradeert. Er is echter altijd een drop, de achterkant is makkelijker te hanteren, terwijl de voorkant wat stoerder is. Aan de ene kant ben ik echter ook “blij”: fietsen en banden zijn allemaal hetzelfde, het verschil maken is altijd een beetje ingewikkeld. Naar mijn mening is dit een variabele waarmee de renners het verschil kunnen maken. Zoals ik had verwacht en gehoopt, zijn de races niet allemaal groepsraces en ik denk niet dat er gedurende het jaar omwentelingen zullen zijn.
Matteo Ferrari, hoe heb je het gehad met bandenbeheer?
Ik had er in Barcelona veel aan gewerkt, de nieuwe band erop gezet tijdens de racetijden en me geconcentreerd op consistentie, rijstijl en de afstelling van de motor. De bandendropping is voor iedereen, maar ik heb hem beter onder controle dan de anderen en ik denk dat we ook een voordeel hadden gehad ten opzichte van Granado, dat niet doorging. We zullen echter altijd moeten begrijpen hoe we de slijtage van banden moeten beheersen, het zal elke keer anders zijn.
Hoe is het qua weer gegaan?
Laten we zeggen dat ik op vrijdagochtend heb gefilmd omdat het moest! Er waren niet de voorwaarden om het goed te doen. Ik eindigde als 10e, maar heel kalm omdat ik niet had gepusht, gewoon geprobeerd de juiste informatie te krijgen zonder iets speciaals te doen, en we hebben al een stap voorwaarts in de goede richting gezet. Het doel was toen om FP2 onder betere omstandigheden door te drukken, waarna ik in de kwalificatie probeerde het goed te doen, zelfs als het regende. Er was regen, het werd niet nat, maar het was niet de beste op de stoepranden.
Matteo Ferrari, kwalificaties zijn niet bepaald perfect voor jou.
Ik zette mijn hersenen een beetje uit, zoals je moet doen in de kwalificatie, daarna pushte ik en alles ging goed. Ik gleed uit, maar uiteindelijk moet je 110% geven en had ik al een goede ronde gereden. Meteen 40,9 in moeilijke omstandigheden, dus voor mij was het doel al bereikt, aangezien ik mikte op de eerste twee rijen. Ik wilde me verder verbeteren omdat ik een fout had gemaakt in T3, maar in bocht 1 in de kou en regen, toen ik een beetje snel arriveerde, sloot mijn voorkant. Maar ik wist dat het kon gebeuren en ik maakte me niet al te veel zorgen, uiteindelijk pakte ik de pole mee naar huis, dus dat is oké.
Wat betreft waarden op het circuit, had je de hoofdrolspelers verwacht die je op Le Mans zag?
Zoveel verschil had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Ik had een marge verwacht, maar meer ingehouden. Ik had Jordi heel goed zien werken tijdens de tests, hij was nooit de snelste maar hij werkte hard om het juiste pad te vinden. Ik verwachtte dat hij klaar zou zijn op Le Mans. Hector [Garzo] hij verraste me een beetje meer, het afgelopen jaar in de MotoE was hij niet snel geweest en zelfs in de tests had hij het maar af en toe goed gedaan. In 2019 heb ik echter met hem gestreden om de titel, dus hij was in ieder geval iets om in de gaten te houden.
Is er iemand in het bijzonder die u verwachtte en niet aanwezig was?
Mattia [Casadei] hij is altijd erg snel geweest op Le Mans, vorig jaar won hij zelfs de race en was hij erg moeilijk te verslaan. Ik heb veel naar hem gekeken tijdens het weekend, ik had verwacht dat hij iets meer zou doen in de race. Misschien tussen de crash in Race 1 en het feit dat het geen gemakkelijk weekend was… Laten we zeggen dat iedereen wat verder achterop zat. Ik had niets meer van de anderen verwacht, ze waren niet zo competitief geweest in de tests en ze hielden stand. Laten we echter enkele exploits verwachten in de volgende circuits, we moeten iedereen in de gaten houden, je weet maar nooit. Maar ik hoop dat de races zo blijven, ze zijn makkelijker te managen!
Matteo Ferrari, jij geeft de voorkeur aan de “weinigen maar goeden”.
Ik herinner me dat met name in 2021 de races erg moeilijk waren. Er was geen tempo vooraan omdat ze elkaar vaak inhaalden, dus iedereen was er altijd en met deze zware motoren is het moeilijk inhalen. Als er een groep is, zit je altijd in het midden, maar loop je altijd het risico nog een fout te maken. Met een paar renners die het verschil maken, zijn de koersen nog steeds moeilijk, maar vanuit dit oogpunt rustiger: we halen in, maar zonder risicovolle manoeuvres.
Hoe presteerde deze Ducati op Le Mans?
Het positieve is dat de balans van de fiets erg goed werkt. We reden op drie totaal verschillende circuits, met heel verschillende weersomstandigheden en asfalt, maar de motor presteert altijd goed. Het is oprecht en makkelijk te begrijpen, althans wat mij betreft begrijp ik direct wat de grens is. Soms is het gemakkelijk om verder te gaan en heb je moeite om te begrijpen hoeveel je kunt durven, in feite zijn we thuis aan het nadenken over hoe we aan die extra informatie kunnen komen. Het is het enige, maar ik denk dat je gewoon kilometers en verfijningen nodig hebt qua afstelling. Wat de elektronica betreft, we werkten heel goed, de banden hadden dezelfde standaard… Geen enkele rijder had…