Ιταλός πρωταθλητής Moto3 στο ντεμπούτο του στο JuniorGP. Ο Cesare Tiezzi βρίσκεται μπροστά σε μια νέα και σημαντική πρόκληση, σαφώς όχι απλή αλλά με μικρά και σταθερά βήματα μπροστά. Στον τελευταίο γύρο στη Βαρκελώνη, ο Πιεμοντεζός γεννημένος το 2005 της AC Racing κατέκτησε τον πρώτο βαθμό, μια ωραία ένεση αυτοπεποίθησης για τους επόμενους αγώνες. Αγγίξτε το μεγάλο διάλειμμα μέχρι τον Οκτώβριο αλλά τώρα ο Tiezzi, έχοντας πάρει και το απολυτήριο του γυμνασίου, έχει χρόνο για ολιγοήμερες διακοπές πριν ξεκινήσει ξανά τις προπονήσεις. Στόχος είναι να ξεκινήσει από εκεί που σταμάτησε για να συνεχίσει την άνοδο στη βαθμολογία. Πώς αξιολογείτε όμως το 2023 σας μέχρι στιγμής; Πρέπει να τον ακούσουμε, να τι μας είπε.
Cesare Tiezzi, πώς πάει αυτή η πρώτη σεζόν JuniorGP;
Είναι ένα δύσκολο πρωτάθλημα, το επίπεδο είναι πολύ υψηλό και βελτιωνόμαστε βήμα βήμα. Το να μην ξέρεις τις πίστες και τη μοτοσυκλέτα, όμως, είναι μεγάλο μειονέκτημα ειδικά στην αρχή, θέλει αρκετή υπομονή. Στον τελευταίο αγώνα όμως πήραμε τον πρώτο βαθμό! Για να είμαι ειλικρινής, περίμενα να πλησιάσω πιο γρήγορα σε σημαντικά αποτελέσματα, αλλά υπήρχε και ο τραυματισμός στον καρπό στη Βαλένθια και αυτό επιβράδυνε λίγο την ανάπτυξή μου. Αλλά τώρα άρχισα να προπονούμαι ξανά στο έπακρο και τελείωσα και το σχολείο: το είδαμε στη Βαρκελώνη, μειώσαμε τη διαφορά από τους ηγέτες και πλησιάζουμε όλο και πιο κοντά από άποψη χρόνου. Ελπίζουμε να συνεχίσουμε να μεγαλώνουμε ακόμα και μετά το διάλειμμα.
Είχες το απολυτήριο λυκείου φέτος, πώς πήγε; Πώς τα κατάφερες;
Τελείωσα το Λύκειο Εφαρμοσμένων Επιστημών. Ήταν πρόκληση αλλά είμαι χαρούμενος, όλα πήγαν καλά! Μέχρι πριν τις εξετάσεις μπορούσα να διαχειριστώ τα πάντα αρκετά καλά, ακόμα και οι καθηγητές με βοηθούσαν να επανορθώσω τεστ ή ερωτήσεις όταν μου ταίριαζε καλύτερα. Λίγο πριν τις εξετάσεις, από την άλλη, ήταν λίγο πιο απαιτητικό γιατί είχα πολλά να μελετήσω και παραμέλησα λίγο την προπόνηση.
Κοιτάζοντας τη φυσική πλευρά, τώρα πώς είσαι;
Ο καρπός είναι μια χαρά, τελικά δεν ήταν κάτι σοβαρό, αλλά δεν μου επέτρεψε να κάνω ποδήλατο για λίγο και αυτό ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα. Δεν είχα ποτέ πολύ πόνο, αλλά για να μην επιδεινώσω την κατάσταση, ξεκουράστηκα για μερικές εβδομάδες και όταν επέστρεψα δεν ήμουν τόσο προετοιμασμένη όσο θα ήθελα.
Cesare Tiezzi, ποια ήταν η μεγαλύτερη δυσκολία μέχρι τώρα;
Η μεγαλύτερη διαφορά είναι ότι εδώ, από τους πρώτους γύρους, όλοι είναι πολύ, πολύ επιθετικοί. Εάν δεν είστε εξαιρετικά αποφασισμένοι αμέσως, υπάρχει ο κίνδυνος να χάσετε πολλές θέσεις και να θέσετε σε κίνδυνο τον αγώνα ακόμα κι αν ο ρυθμός είναι για καλύτερες θέσεις. Αν κολλήσεις στην αρχή είναι δύσκολο να βγεις έξω, αυτό είναι κάτι που πρέπει να δουλέψω πολύ.
Έχετε πολύ χρόνο διαθέσιμο στην πίστα πριν από τους αγώνες, βοηθάει αυτό;
Υπάρχουν πολλές βάρδιες, αλλά ένα μεγάλο μέρος του χρόνου πρέπει να αφιερωθεί στη δουλειά με το ποδήλατο, οπότε τελικά σε τέσσερις μέρες δεν κάνουμε τόσο πολύ. Δυστυχώς, επειδή είναι η πρώτη μου χρονιά θα το χρειαζόμουν για να μάθω όλα τα νέα πράγματα.
Κάνε ένα βήμα τη φορά, είσαι ακόμα πρωτάρης.
Αυτό είναι το κύριο σημείο. Ξεκινώντας με πολύ υψηλές προσδοκίες, το αποτέλεσμα θα μπορούσε να είναι χειρότερο από ψυχολογική άποψη.
Cesare Tiezzi, έχεις βρει κάποιο «ελάττωμα» να διορθώσεις σε αυτούς τους αγώνες;
Από πλευράς ιππασίας, δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο, πρέπει να τα δουλέψω λίγο. Από πλευράς στρατηγικής, ωστόσο, παρατήρησα ότι δεν είμαι ακόμη πολύ καλός στη διαχείριση της ομάδας άλλων αναβατών. Στο Moto3 το slipstream είναι πολύ σημαντικό, η εύρεση αναφοράς, και οι πιο έμπειροι είναι καλοί στο να συλλέγουν κάθε πιθανότητα που εμφανίζεται, ενώ εγώ χάνομαι. Όσο περνούν οι αγώνες ελπίζω να μαθαίνω όλο και περισσότερα.
Ποιο πιστεύεις ότι είναι το καλύτερο σου Σαββατοκύριακο μέχρι στιγμής; Ποιο ήταν το χειρότερο όμως;
Το καλύτερο νομίζω ήταν ο δεύτερος γύρος της χρονιάς στη Βαλένθια. Παρά τον τραυματισμό το Σάββατο, ήταν ένα Σαββατοκύριακο όπου είχα την καλύτερη αίσθηση με το ποδήλατο και ήμουν πιο κοντά στους ηγέτες. Το χειρότερο όμως ήταν το εξής: λόγω τραυματισμού είχα μείνει αρκετές εβδομάδες εκτός και όταν επέστρεψα δυσκολεύτηκα πολύ. Δυσκολεύτηκα επίσης να καταλάβω τη Jerez: πολύ γρήγορες και ρέουσες διατάσεις εναλλάσσονταν με δυνατό φρενάρισμα, ήταν η πιο δύσκολη πίστα για μένα. Στη συνέχεια δουλέψαμε στο ποδήλατο προς τη λάθος κατεύθυνση.
Όσον αφορά την αίσθηση στη σέλα, σε τι ποσοστό είσαι;
Θα έλεγα 75%. Μερικές φορές δεν έχω το σωστό συναίσθημα να τολμήσω λίγο περισσότερο ή να ζορίσω σε ορισμένες καταστάσεις, μερικές φορές δεν αισθάνομαι το ποδήλατο τόσο δικό μου.
Cesare Tiezzi, πώς είσαι με την ομάδα και με τον συμπαίκτη σου;
Με την ομάδα προσπαθούμε να δουλέψουμε πάνω από όλα σε εμένα και τον τρόπο οδήγησής μου, προσπαθώντας να αναλύσουμε τα σημεία στα οποία λείπω περισσότερο. Με τον συμπαίκτη μου [Luca Lunetta] Είμαι απολύτως καλά! Όποτε είναι δυνατόν, πάντα βοηθάμε ο ένας τον άλλον, είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτό.
Υπάρχει κάποιος άλλος που παρακολουθείτε ιδιαίτερα στην πίστα;
Προσπαθώ πάντα να δουλεύω στους αντιπάλους που είναι πιο κοντά μου, πάντα προσπαθώντας να κάνω ένα βήμα τη φορά και προσπαθώντας σιγά σιγά να ανέβω στην κατάταξη. Οι πρώτοι στόχοι είναι οι αναβάτες λίγο πιο γρήγοροι από εμένα, χωρίς να κοιτάζω αμέσως τους πρώτους που είναι πιο μακριά αυτή τη στιγμή. Αυτός θα ήταν ένας πολύ φιλόδοξος στόχος.
Τώρα το JuniorGP είναι σε διάλειμμα. Ποια είναι τα σχέδιά σας μέχρι τον Οκτώβριο;
Λίγες μέρες ρεπό με φίλους, για να ξεκινήσω ξανά την προπόνηση ως συνήθως. Μετά θα υπάρξουν άλλα σχέδια για να κάνω μερικούς αγώνες, θα ήταν ο καλύτερος τρόπος να με κρατήσεις στις προπονήσεις. Θα ήθελα πολύ να διαγωνιστώ στο CIV στο Misano, ας ελπίσουμε ότι θα τα καταφέρουμε!
Φωτογραφία: Social-Cesare Tiezzi