De mogelijkheid om de top te bereiken, maar iets werkt niet. Sam Lowes is zich er terdege van bewust dat een moment genoeg is om van hoofdrolspeler voor de titel naar de trieste 19e positie van 2022 te gaan. Een jaar dat al niet zo goed begon, maar toen zorgde een zware blessure ervoor en verpestte definitief zijn Moto2-seizoen . Een jaar dus om snel te vergeten voor Lowes, maar tegelijkertijd een mooie motivatie om te mikken op een comeback in wat zijn achtste seizoen in de tussenklasse van het Wereldkampioenschap wordt. Tussen solide hoofdrolspelers, nieuwe rekruten en groeiende coureurs (waaronder landgenoot Jake Dixon) zou de 32-jarige uit Lincoln ook kunnen binnenglippen.
Van Supersport tot Moto2
Drie volle jaren in WorldSSP, de titel kwam in 2013, voordat hij doorging naar Moto2. Een beslist geen eenvoudige verandering, voor Sam Lowes is daarom een periode van aanpassing aan de nieuwe categorie nodig. Maar al in zijn tweede jaar in de tussenklasse zien we de eerste flitsen. Een overwinning, nog drie andere podia, drie pole positions en vele top tien plaatsingen, met uiteindelijk de 4e plaats in het wereldkampioenschap. In 2016 staat hij 5e met twee overwinningen en nog eens vier podia, maar wordt bestraft met zes nullen. In 2017 maakte hij zonder succes zijn MotoGP-debuut, het feit dat Aprilia nog in zijn zwarte periode zat helpt hem niet mee. Het volgende jaar ‘komt hij dus weer naar beneden’ en keert hij terug om deel te nemen aan Moto2. Een aanpassing van twee jaar, voordat hij zijn zegje in de categorie begint te doen. 2020 is geen gemakkelijk jaar voor het MotoGP-wereldkampioenschap vanwege de pandemie die alle programma’s op zijn kop zet, maar de Brit gaat uit zijn dak.
Van het geweldige 2020 tot de ramp 2022
Sam Lowes keert terug om te winnen en om stabiel op het podium te staan. De voortijdige stop in Qatar wegens een blessure, de diskwalificatie in de GP van Stiermarken en de nul in de Europese GP deden niets af aan zijn nog steeds beste seizoen in de Moto2. Tot het einde vocht hij voor de titel tegen Enea Bastianini, Luca Marini en Marco Bezzecchi en eindigde uiteindelijk als 3e op slechts 9 punten van de kampioen. Het jaar daarop werd hij 4e met een paar punten minder en vier nullen op het scoreformulier, maar hij behaalde ook drie overwinningen, nog twee podiumplaatsen en zes pole positions. 2022 daarentegen kan gemakkelijk als rampzalig worden omschreven. Van het podium in Amerika tot de GP van Catalunya behaalde hij slechts nullen (behalve in Frankrijk, afwezig na een ongeval in de kwalificatie), voordat hij ademhaalde met een podium in Duitsland. De tweede van het jaar maar ook de laatste, hervat dan de reeks nullen. Tot de knal op Silverstone en de linkerschouderblessure die de rest van zijn 2022 zal markeren.
Lowes, maximale motivatie
Er is een dunne lijn tussen succes en succes. Eén verkeerd detail is genoeg en de blessure komt, of te veel opeenvolgende nullen, in een tunnel terecht waar het vervolgens moeilijk uit te krijgen is. Zo kunnen we het jaar beschrijven dat Sam Lowes zojuist heeft afgesloten, een van de twee slechtste uit zijn Moto2-periode. Een 2022 dus alleen maar om te vergeten om vooruit te kijken, met de vastberadenheid om ook weg te vijlen wat de voorgaande jaren niet lukte. Lowes lijkt in staat om mee te vechten voor de titel, met name in 2020 bewees hij dat, maar de indruk is dat er altijd iets ontbreekt om de definitieve stap te zetten. Lukt het hem om de strijd aan te gaan tussen agressieve jongeren, snelgroeiende jongens en reeds geziene hoofdrolspelers? Naast het feit van het ‘thuisgevecht’ met een Jake Dixon die grote stappen vooruit maakt, richt hij de aandacht van de Britse supporters op zichzelf. Lowes zal ook een van de jongens zijn om naar te kijken voor 2023.
Fotocredit: motogp.com