Mattia Volpi is geen nieuw gezicht in de JuniorGP, maar hij wordt wel een “semi-rookie” in de Moto2-categorie. De jonge coureur uit Potenza, eind september 17 jaar oud, is een van de drie jongens die door het MMR-team van Massimiliano Morlacchi in het seizoen 2023 worden opgesteld. dit wordt het eerste echte jaar in de categorie . Wat zijn de verwachtingen? Dit is wat hij ons vertelde.
Mattia Volpi, “veteraan” van de JuniorGP.
Ik zit sinds 2019 in de CEV en begon twee jaar in de Talent Cup met het team van Simoncelli. In 2021 stapte ik over naar het AGR-team in Moto3, terwijl ik in 2022 de eerste drie races opnieuw reed met Moto3, voor de laatste drie in plaats daarvan stapte ik over naar Moto2.
Hoe beoordeel je een verandering onderweg?
De resultaten in Moto3 waren vrij slecht, afgezien van een paar heldendaden en het feit dat ik te lang was [1.78, ndr] en zwaar, dus besloten we te veranderen. Al vanaf de Portimao-tests met de Moto2 zat ik in de kopgroep, ik eindigde als 12e in Race 1. In Aragon startte ik als 9e, ik eindigde als 10e in Race 1, terwijl ik in Race 2 dicht bij het podium zat, maar ik gleed uit. Ook in Valencia zat ik altijd in de kopgroep, maar helaas moest ik uitvallen vanwege een probleem met de motor. Ik zou echter een absoluut gunstige verandering willen zeggen.
Je baas Morlacchi beschouwt je als een rookie in Moto2. Hoe beschouw je jezelf?
Aan de ene kant ben ik een groentje, uiteindelijk heb ik maar een paar kilometer met de Moto2 gereden. Maar ik heb de banden, de racestrategieën en gedeeltelijk het gedrag van de motor al begrepen. Vanaf het begin van de race, wanneer het zwaarder wordt op benzine, tot het einde wanneer het lichter wordt. Een beetje 50-50.
Wat waren de belangrijkste veranderingen bij de overgang van Moto3 naar Moto2?
Zeker het vermogen, dat zoveel meer is, maar ook het gewicht en de wegligging van de fiets. Moto2 is erg stijf en je moet ermee de bochten in, terwijl Moto3 in die zin erg licht en gemakkelijker was. Het verschil tussen nieuwe en gebruikte banden is ook erg merkbaar, ik zou zelfs zeggen de remmen, die zijn veel agressiever. Over het algemeen is Moto2 veel chagrijniger dan Moto3.
Hoe ben je ertoe gekomen om bij Team MMR te tekenen?
We spraken via mijn manager Filippo Monti en we hebben al gesproken na Portimao. Hij had gezien dat ik het niet slecht deed, hij wist in ieder geval dat Rato zou veranderen en zocht daarom een jonge en snelle Italiaan. Ook Rivola, die dit project met Aprilia wil doen, zag de resultaten en vroeg specifiek naar mij.
Een grote voldoening, toch?
Ja! Maar laten we zeggen dat ik dit jaar meer gefocust ben op het zoeken naar resultaten, het zal erg belangrijk voor me zijn.
Maar Aprilia houdt je in de gaten, misschien wat druk uitoefenend?
Eh, laten we zeggen dat het je zowel voldoening geeft als misschien angst om teleur te stellen. Maar het is een mooie stimulans om het goed te doen. Persoonlijk kan ik dan altijd op een positieve manier met de druk omgaan.
Heb jij jezelf al vergeleken met je nieuwe teamgenoten?
Ik kende Antonelli van gezicht, toen ik met Simoncelli reed deed hij de Wereldbeker met hetzelfde team. Aan de andere kant heb ik daar als kind geracet, lijkt me in Pre MiniGP, MiniGP en PreMoto3, toen ik de wild card maakte.
Antonelli is de enige met wereldwijde ervaring. Wat kun je van hem ‘opnemen’, hoeveel kan hij je helpen groeien?
Hij heeft veel ervaring, zit al jaren in het WK en heeft zeker een andere kijk op de CEV dan wij. Ik probeer het nog steeds achter te houden! Morlacchi zet meer op hem in, ik moet hem op andere gedachten brengen [risata].
Wat zijn de seizoensdoelen?
Laten we eerlijk zijn: ik zou altijd in de top 5 willen staan, altijd kunnen vechten voor die topposities. Voor het kampioenschap daarentegen zou ik zeggen dat het nog vroeg is, eerst heb ik een jaar nodig waarin ik altijd vooraan kan blijven, dan gaan we erover nadenken.
Heb jij al een idee wat je nodig hebt om ‘hoger’ te komen?
Misschien een beetje scherpzinnigheid in de vliegende ronde. Qua racetempo ben ik altijd snel geweest, maar vanaf de tweede startrij beginnen in plaats van derde… In Moto3 had je als laatste kunnen starten, in Moto2 verandert er veel.
Hoe zie je het Moto2 Europees Kampioenschap dit jaar?
Ik wacht eerst op vrijdag in Estoril, er zijn zoveel sterke dit jaar. Seine [Agius] hij heeft altijd voorop gereden met Tulovic, hij is zeker de te kloppen renner. Dan zijn er nog Tatay en Surra van het Wereldkampioenschap… Dit jaar zijn we ook met velen in de Moto2, het zal zeker een zwaarbevochten categorie worden.
Wat was tot nu toe het moeilijkste circuit voor jou? Bij welke voelde je je beter?
Moeilijk zou ik zeggen Valencia, maar altijd uit de Moto4. Ik vind het echt niet leuk, het is te klein. Dan zijn de Spanjaarden daar altijd in de buurt, dus ze zijn erg sterk. Dat is een track met bepaalde kenmerken, als je die niet kent wordt het moeilijk. Het mooiste voor mij is Portimao, ik vind het geweldig! Maar ik zeg ook Aragon, het zijn echt prachtige hellingen: lang, breed, met leuke bochten… Het zijn hele hellingen.
Hoe bereid je je voor op je eerste volledige jaar in Moto2? Iets veranderen in de bereiding?
Ja, ik heb het type training veranderd. Nu ga ik in het weekend meer op de motor, in de winter doe ik meer aan motorcross omdat de circuits sowieso koud of gesloten zijn. Maar bovenal train ik nu elke dag in de sportschool, ik heb het nodig omdat Moto2 erg fysiek is. Mijn lichaam is ook veranderd, ik ben 8 kilo aangekomen ten opzichte van vorig jaar. Over het algemeen was ik nu echter te oud voor Moto3, misschien zelfs groter dan de anderen, ondanks dat ik de jongste op de grid was. Zelfs op de rechte stukken reed ik door het gewicht minstens 10 km/u! Vijf kilo is een pk en op een Moto3 is dat veel. De verandering was onvermijdelijk.
Wat zijn de plannen voor het nieuwe seizoen?
Over een week gaan we naar Valencia om twee dagen te testen, daarna racen we op 24-25 april in Estoril. Tien dagen later hebben we de race, dus we bereiden ons goed voor en leggen een goede basis. Het team is competitief, dus de motor is geen probleem. Nu moet ik zien hoe het met de nieuwe technici gaat, maar het zijn allemaal mensen die van het WK komen, dus daar hoef ik me geen zorgen over te maken.
Hoe combineer je deze verplichtingen met school?
Laten we zeggen dat het soms een rommeltje is: ik zit op de wetenschappelijke middelbare school, maar ik kan het min of meer volgen. Ook al is het in periodes: als ik wedstrijden wat minder heb, maar dan kan ik het wel. Het is belangrijk, anders heb je niets meer, je moet altijd een tweede kans krijgen.