De zojuist afgelopen Grand Prix van Sepang was een ander voorbeeld van de twee gezichten van Italië die dit jaar in de Moto2 te zien waren. Aan de ene kant Celestino Vietti, van het begin van de sprint tot een indrukwekkende en onverklaarbare opeenvolging van rampen. Aan de andere kant Tony Arbolino, die een goede helft (en zelfs meer) van het seizoen veel heeft geworsteld, voordat hij echt hoog begon te vliegen. In Maleisië schitterde laatstgenoemde opnieuw, terwijl eerstgenoemde nu ook het wereldpodium heeft bespeeld … De twee belangrijkste vertegenwoordigers van een land dat te vroeg zijn zegje heeft gedaan in de categorie, in een seizoen met diametraal tegenovergestelde paden.
Tony Arbolino, belangrijke tekenen
De wereldkampioen op de derde plaats is 24,5 punten verwijderd, dus wiskundig nog steeds mogelijk, zelfs als praktisch zeer moeilijk te raken. Maar per saldo kunnen we stellen dat Tony Arbolino in zijn tweede jaar in de Moto2 de hoofdrolspeler is geworden van een goede stap voorwaarts. Niet alleen qua punten, van 51 overall in 2021 naar 175,5 dit jaar, met nog een GP te spelen. Er staan ook vier nullen op het scoreformulier, maar verder is Arbolino maar één keer uit de top tien geëindigd! De 3e plaats in Jerez en drie seizoensoverwinningen vallen vooral op, twee behaald in de laatste drie GP’s. Belangrijke tekenen van groei voor de Lombard-renner, die nu de juiste plek lijkt te hebben gevonden. Wel jammer dat het seizoen nu ten einde loopt… Maar het is zeker een belangrijk punt om opnieuw te beginnen voor het volgende wereldseizoen. Met de hoop dat er in het kielzog van deze laatste belangrijke resultaten minstens één Italiaanse hoofdrolspeler is, zodat hij er ook is.
Celestino Vietti uitgesteld
Aan de andere kant is het seizoen van de topcoureur van het VR46-team moeilijk te begrijpen, die precies het tegenovergestelde deed van zijn landgenoot. Sterker nog: wie had kunnen denken dat Celestino Vietti, die in het eerste deel van het seizoen met overwinningen en podiumplaatsen het wereldkampioenschap aanvoerde, bijna ten einde zou zijn gekomen met 5 ongevallen in 7 GP’s? Een opeenvolging van uitvallen in de race (8 in totaal, één alleen voor mechanische problemen) die Vietti nooit op het wedstrijdformulier had gezet, noch in zijn Moto3-jaren, noch in zijn debuutseizoen in Moto2. En achter hem komen de wilde Jake Dixon, Alonso Lopez en Pedro Acosta, een trio dat klaar staat om zelfs de 5e plaats in de wereld te stelen waar hij nu is. We moeten proberen de schade in Valencia te beperken en in ieder geval in het puntengebied een jaar proberen af te sluiten dat begon met totaal andere verwachtingen… het wordt een goed jaar, anders.
Foto: motogp.com