Aan de Romagna Riviera zijn motoren een echte manier van leven. Hieraan voegen we de altijd levende herinnering toe aan Marco Simoncelli, naar wie het Misano-circuit, maar niet alleen, is vernoemd. Er zijn veel herinneringen, tussen concrete gebaren en de herinneringen die mondeling zijn verteld door degenen die deze jonge Italiaanse belofte persoonlijk kenden, al een 250cc-kampioen en net begonnen in de MotoGP. Maar heb je ooit de helmen gezien die Simoncelli nooit heeft mogen gebruiken? Maurizio Ottaviani, de tweede generatie van het bedrijf Ottaviani Infissi in Riccione, nu in handen van zijn zoon Roberto, kent Paolo Simoncelli al meer dan 30 jaar. Hij heeft een echt museum van herinneringen, waaronder deze twee specifieke helmen, die hij ons liet zien.
Het museum van herinneringen
In Romagna kom je zelden iemand tegen die niets met de motorwereld te maken heeft. Maurizio Ottaviani, geboren in 1955, is geen uitzondering. Als kind nam zijn vader hem mee naar de Mototemporada Romagnola, uiterst succesvolle wedstrijden die tussen 1945 en 1971 werden gehouden. Het was een reeks voorjaarsmotorraces die werden gehouden op de stadscircuits van de kust van Romagna en het achterland. Een waar instituut in die tijd, er is geen kampioen die niet zijn opwachting maakte in deze races, die zeer gewaardeerd werden door het lokale publiek. In het huis van Ottaviani vinden we zelfs beelden uit de tijd van Giacomo Agostini, Renzo Pasolini, Angelo Bergamonti, Otello Buscherini… En dan hebben we het alleen nog maar over enkele Italiaanse kinderen uit die tijd. Het zou tijd vergen om alles te beschrijven, maar laten we ons concentreren op de Simoncellis: een al lang bestaande kennis.
De ontmoeting met Simoncelli
Ottaviani had er nooit aan gedacht om fulltime rijder te worden, maar hij is een liefhebber van motortoeren. Volgens het rapport vele, vele kilometers op de motor, waarbij we bijvoorbeeld aankomen op het eiland Man of in Amerika, zonder de reis naar Lourdes te vergeten, samen met onder meer de voormalige pastoor van Misano. “We ontmoetten Paolo Simoncelli ongeveer dertig jaar geleden. We zaten allebei in de Mototurismo-groep van de Motoclub Città di Riccione” zei hij tegen Corsedimoto. Een kennis die in de loop van de tijd uitgroeide tot een hechte vriendschap: in 2019 had Simoncelli, oprichter van het SIC58-team, hem bijvoorbeeld te gast bij de hattrick Japan-Australië-Maleisië op het WK. Bij die gelegenheden maakte Ottaviani van de gelegenheid gebruik om een paar keer een diner aan te bieden aan het Italiaanse team, zonder dat ze het doorhadden. Een belangrijk aspect om het vervolg van dit verhaal te begrijpen, maar laten we in chronologische volgorde gaan.
De helm van de Monza Rally 2011
Marco Simoncelli had, zodra het MotoGP-seizoen voorbij was, zijn hand op vier wielen moeten proberen, altijd een fascinerende uitdaging voor een motorrijder. Concreet had Simoncelli moeten deelnemen aan de Monza Rally, gepland voor het weekend van 25-27 november 2011. Zoals we weten vond het dodelijke ongeval tijdens de GP van Maleisië in Sepang plaats op 23 oktober van datzelfde jaar… “Er zijn twee helmen gemaakt: één is in het bezit van Paolo [Simoncelli]de andere bleef bij Davide Degli Innocenti, die de helm airbrushte” legde Ottaviani uit. Hij en zijn vriend, fotograaf Valter Magatti, slaagden erin het van Degli Innocenti te lenen voor een evenement met de Riccione Motoclub, en vroegen vervolgens om een exacte kopie om als souvenir te bewaren. “Het kostte ons twee jaar om hetzelfde model te vinden, en nog eens twee jaar om het te doen: in 2017 leverden ze de helmen aan ons” zei hij, terwijl hij ons het resultaat liet zien.
Simoncelli’s helm voor de MotoGP 2012
Er bevindt zich een tweede bijzondere helm in de persoonlijke collectie van Maurizio Ottaviani (op de omslagfoto). We hebben het over wat Marco Simoncelli had moeten gebruiken in het MotoGP-seizoen 2012. Hoe kwam het in zijn handen terecht? Het begint allemaal met een diner. “We bevonden ons in La Pineta in Riccione, tijdens de Grand Prix in Misano” zei Ottaviani. Het is 16 september 2021: naast de jongens die in de MotoGP stonden opgesteld, waaronder de wildcard Harrison Voight, waren er ook de CEV-rijders. Maurizio Ottaviani biedt het team opnieuw een diner aan, maar iemand merkt het op. ‘Ze moeten het Rossella verteld hebben [mamma di Marco Simoncelli, moglie di Paolo]. De week daarop verscheen ze bij het bedrijf en liet deze helm achter” Ottaviani legde het met een vleugje emotie uit. Pas later begreep hij welke helm het was: nog steeds zonder sponsor, maar de kleur was precies de kleur die de coureur uit Romagna in het MotoGP-seizoen 2012 had moeten dragen.
De herinnering aan Simoncelli
Veel details herinneren aan deze onvergetelijke jonge coureur, een van de slachtoffers van een mooie maar verschrikkelijke sport. Er staat een monument ter ere van Marco Simoncelli op de weg die ons naar de Romagna-route brengt, maar ter nagedachtenis aan hem zijn ook postzegels en munten uitgegeven. Er staat een stichting op zijn naam, die in 2013 is begonnen met een centrum voor gehandicapte kinderen vernoemd naar Simoncelli in de Dominicaanse Republiek, en momenteel zeer actief is in de sociale sector, met name in het helpen van kinderen met een handicap. Laten we het team niet vergeten dat debuteerde in de CIV, daarna overstapte naar de CEV en vervolgens ook de MotoGP betrad. Ook in Ottaviani, in het ‘persoonlijke museum’ vol herinneringen van vele renners, is er geen gebrek aan gadgets, helmen, reproducties van de motoren waarop Simoncelli reed, stickers enzovoort. Dit, plus de herinneringen van degenen die hem persoonlijk kenden. Een verhaal uit Romagna, maar niet alleen dat, een verhaal over motoren die nog steeds spannend kunnen zijn.
58 Het geïllustreerde verhalenboek geïnspireerd door Marco Simoncelli – Op Amazon