De Canadese etappe is al lang voorbij voor de Formule 1, maar vandaag is het een speciale verjaardag voor het evenement in Montreal. Iedereen kent de bekendheid van de muur van kampioenen, maar weinigen weten dat de naam die aan de muur aan de uitgang van de laatste chicane vóór het rechte stuk is gegeven, in een specifieke race werd gegeven. Deze race werd 25 jaar geleden gehouden, precies op 13 juni 1999. Feitelijk was het de zesde race van het jaar, in het seizoen waarin de wereldkampioen eenzitters van McLaren om de titel streden tegen die van Ferrari die Nog voordat we het gouden tijdperk van de vroege jaren 2000 binnengaan. Laten we de band terugspoelen en teruggaan naar die zondag 25 jaar geleden.
Hoe is die race in Montreal tot stand gekomen?
Het seizoen 1999 is een van de meest controversiële in de geschiedenis, zozeer zelfs dat het zoveel verhalen heeft nagelaten. Eén daarvan is precies wat we gaan vertellen. Dit jaar vond, zoals gezegd, het duel plaats tussen de Britse en Italiaanse fabrikanten en hun twee topcoureurs. Wereldkampioen Mika Hakkinen en uitdager Michael Schumacher. In het seizoen na de eerste vijf optredens stonden Ferrari en zijn Duitse coureur aan de leiding, zo erg zelfs dat beiden leiders waren van hun respectievelijke constructeurs- en coureurskampioenschappen. De aankomst in Montreal verliep echter niet zo gemakkelijk voor de rode Maranello’s, die in Barcelona een stevige nederlaag leden.
Spanje had gelachen om de twee McLarens, waarbij de Fin won voor teamgenoot David Coulthard. Canada zag daarom de Duitse bestuurder en zijn auto uit de Bel Paese komen, op het punt van verlossing. Er was verlossing in de kwalificatie, waarbij Schumacher de polepositie pakte. Michael was erin geslaagd Mika met slechts 27 cent te verslaan. De suprematie van de twee teams was zo duidelijk dat achter de twee kampioenen Eddie Ervine stond met de andere rode en Coulthard. De kwalificatie benadrukt de voortgang van het seizoen en de race lijkt ook deze kant op te gaan.
De Canadese race die in de geschiedenis van de Formule 1 zal blijven
Toen zondag de verkeerslichten uitgingen was het al chaos, doordat Jarno Trulli van de baan raakte. De Italiaan die terugkeert van een off-track met zijn Prost-Peugeot profiteert optimaal van Jean Alesi en Rubens Barrichello. De Safety Car komt dus meteen binnen terwijl de topposities bij de start intact blijven. De race lijkt een rustig script te volgen, tot het einde van de 14e ronde. In die passage botst de Formule 1-wereldkampioen van 1996, Damon Hill, na de chicane met zijn Jordan tegen de muur. Hij zal de eerste van drie wereldkampioenen zijn die zijn race op deze manier zal zien eindigen. Sterker nog, in de dertigste ronde was het de beurt aan Schumacher die, terwijl hij aan de leiding lag, te snel bij de laatste chicane aankwam en bij het verlaten tegen de muur botste. De impact is zo sterk dat de Duitser genoodzaakt is zijn auto uit de race terug te trekken en de safety car weer binnenkomt. Hakkinen neemt nu de leiding en ziet zijn middag in Montreal zo mooi worden als de zon schijnt op het Canadese eiland.
De laatste chicane kent nog één slachtoffer en dus is na Schumacher, Formule 1-kampioen in ’94 en ’95, de beurt aan Jacques Villenueve. De wereldkampioen van 1997 crasht bij het uitkomen van de laatste bocht met zijn Bar-Honda, tijdens de vierendertigste ronde, tegen de muur en voor hem is het hetzelfde lot als Michael en Damon, hij moet de auto buiten gebruik stellen. De uitgang van de thuisploeg leidt naar de derde Safety Car, bij de herstart komt er een ramp voor Coulthard die, terwijl hij Irvine probeert in te halen, hem raakt en de twee in een spin terechtkomen. De Ier verliest slechts één positie van Giancarlo Fisichella, terwijl de Schot het slechter doet maar wel in de race blijft. De race kende de overwinning van de enige wereldkampioen die op de baan bleef, namelijk Hakkinen. De Fin won in zijn McLaren, voor Fisichella in de Benetton en Irvine in de Ferrari.
Zo werd deze Formule 1-legende geboren
Drie Formule 1-wereldkampioenen zagen hun races op dezelfde manier eindigen tijdens de Canadese GP van 1999. Een opvallend feit dat de mythe van de muur van kampioenen tot leven bracht. Daarom wordt dat stuk muur vandaag de dag nog steeds zo genoemd. Het volgende seizoen veranderde Canada aanzienlijk toen Hakkinen de leiding nam in het wereldkampioenschap en Silverstone twee races later het einde markeerde van Schumachers dromen van glorie vanwege het zware ongeval dat tijdens de race plaatsvond. 1999 is ook het jaar van de band die verdween in de Ferrari-pits in Ervine tijdens de stop in de Europese GP, maar dat is een ander verhaal dat we later zullen vertellen.
FOTO: sociale Formule 1