Η KTM καλείται να κάνει ένα βήμα μπροστά στην επόμενη σεζόν MotoGP, ακολουθώντας την πορεία της Ducati και της Aprilia. Η άφιξη του Fabiano Sterlacchini ως τεχνικού διευθυντή επιφέρει βελτιώσεις στο RC16, ακόμα κι αν τα αποτελέσματα δεν έχουν ανταμείψει ακόμη τη σκληρή δουλειά και τις επενδύσεις. Η 6η θέση του Brad Binder στην τελική κατάταξη και οι τέσσερις νίκες τα τελευταία δύο χρόνια είναι απλώς ένα μικρό ορεκτικό. Αλλά η εταιρεία με έδρα το Mattighofen σίγουρα δεν έχει καμία πρόθεση να σταματήσει εκεί, όπως αποδεικνύεται από τις νέες αφίξεις των Alberto Giribuola, Christian Pupulin και Jack Miller από την Ducati.
Τα έργα του ’23 της KTM
Από το 2021 έως το 2022 το KTM RC16 είδε βελτιώσεις στο πλαίσιο, τα ηλεκτρονικά, την ανάρτηση και τον κινητήρα. Η μοτοσυκλέτα είχε μικρά μειονεκτήματα σε όλους τους τομείς, ωστόσο ο Oliveira και ο Binder μαζί έχουν συγκεντρώσει επτά νίκες και πέντε βάθρα τα τελευταία τρία χρόνια. Το αυστριακό πρωτότυπο δεν εμφανίστηκε στα καλύτερά του στην αφετηρία του πρωταθλήματος MotoGP ’22, αλλά έφτιαξε έδαφος προς το τέλος του καλοκαιριού. Το επόμενο βήμα θα είναι η αεροδυναμική, όπου η KTM συνεργάζεται με τη Red Bull Racing F1. Το 2023 ξεκινά ξανά με τους Brad Binder και Jack Miller στην εργοστασιακή ομάδα, Pol Espargarò και Augusto Fernandez στη δορυφορική ομάδα GASGAS Tech3. Ο 27χρονος Νοτιοαφρικανός έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες τις τελευταίες δύο σεζόν, τερματίζοντας δύο φορές 6ος στην κατάταξη των οδηγών. Αλλά η επιθετικότητά του και η οδηγική του συνέπεια αφήνουν πολλά περιθώρια βελτίωσης. “Η αεροδυναμική είναι ένας μεγάλος τομέας στον οποίο μπορούμε να βελτιωθούμε“.
Αεροδυναμική MotoGP και κατατακτήριες
Οι άνδρες με επικεφαλής τον Fabiano Sterlacchini δεν αναζητούν μόνο περισσότερη κάθετη δύναμη, αλλά και υψηλότερη τελική ταχύτητα. “Πρέπει να βρούμε μια λύση που να μας δίνει πολλή κάθετη δύναμη και να μας μειονεκτεί όσο το δυνατόν λιγότερο όταν πρόκειται για κορυφαίες ταχύτητες», εξήγησε ο Binder στο Speedweek.com. Κατά τη διάρκεια της σεζόν MotoGP του ’22, ο Brad Binder ενέκρινε δύο διαφορετικά αεροδυναμικά πακέτα, προτιμώντας αυτό με περισσότερη κάθετη δύναμη, αλλά πρέπει να βρεθεί ο σωστός συμβιβασμός. Διότι κάθε τεχνική αλλαγή σάς αναγκάζει επίσης να διαφοροποιήσετε το στήσιμο και να αντισταθμίσετε άλλους τομείς: ένα δούναι και παίρνεις που αναζητά τη σωστή ισορροπία. Η αχίλλειος πτέρνα του KTM RC16 παραμένει καταλληλότερος: το 2022 ο Νοτιοαφρικανός κατέκτησε μόνο μία πρώτη σειρά και στον αγώνα συχνά ανακτούσε ακόμη και μια ντουζίνα θέσεις ή περισσότερες. Απόδειξη ότι αυτή η μοτοσυκλέτα εξακολουθεί να μην μπορεί να αξιοποιήσει στο έπακρο τα νέα μαλακά ελαστικά.
Μικρά βήματα μπροστά
Η συνταγή του Fabiano Sterlacchini χρειάζεται χρόνο μέχρι να ολοκληρωθούν τα επιχειρηματικά και αθλητικά σχέδια. Ο Ιταλός μηχανικός προτίμησε να μην κάνει δραστικές αλλαγές, αλλά να προχωρήσει με μικρά βήματα. Του αξίζουν τα εύσημα που ήξερε πώς να ενορχηστρώνει καλύτερα τόσο το αγωνιστικό τμήμα που ασχολείται με την πίστα όσο και το τεχνικό προσωπικό που εργάζεται στο εργοστάσιο. “Όλα αυτά τα βήματα του μωρού δεν φαίνονται τεράστια αυτή τη στιγμή«Επισήμανε ο Μπραντ Μπάιντερ. “Αλλά όταν αθροίζονται, μας κάνουν να πάμε πιο γρήγορα κατά μερικά δέκατα του δευτερολέπτου. Ίσως δύο, τρία δέκατα που κάνουν τη διαφορά στο MotoGP αυτές τις μέρες. Η εύρεση ενός δευτερολέπτου ανήκει στο παρελθόν. Πρέπει να φροντίσεις τα μικρά περιθώρια“.
Φωτογραφία: MotoGP.com