Η επιστροφή στο βάθρο πάνω από ένα χρόνο μετά την τελευταία φορά. Ο Mattia Rato έχει επίσης ξεκλειδώσει αυτό το 2023, την τέταρτη χρονιά του στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Moto2. Και τα κατάφερε ακριβώς στον γύρο της Βαλένθια, σε μια πίστα που συνήθως τον δυσκολεύει, ενώ αυτή τη φορά κατάφερε να τοποθετήσει το πόδι του. Μια ένεση αυτοπεποίθησης που χρειαζόταν μετά από μια περίπλοκη σεζόν. Τώρα είναι προσωρινά δεύτερος στο πρωτάθλημα, αλλά ο Ράτο δεν θέλει να το σκέφτεται: κοιτάζει έναν αγώνα τη φορά, σκέφτεται τι να βελτιώσει και με τον Άγιο στο στόχαστρό του, υπάρχει χρόνος για την κατάταξη. Είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε τα συναισθήματα που βιώσαμε στο Circuit Ricardo Tormo: τη συνέντευξή μας.
Mattia Rato, πες μας για το Σαββατοκύριακο σου στη Βαλένθια.
Ένα καλό Σαββατοκύριακο: Κατάφερα να βελτιωθώ σε σχέση με τον περσινό χρόνο και αμέσως ένιωσα καλά με τη μοτοσυκλέτα. Η Βαλένθια ήταν πάντα μια δύσκολη πίστα για μένα, ειλικρινά δεν μπορώ να πω γιατί! Από την Πέμπτη ήμουν δυνατός, μετά σιγά σιγά και τακτοποιώντας κάποια πράγματα πάντα πήγαινα καλύτερα. Ίσως θα μπορούσε να είχε γίνει κάτι παραπάνω στις κατατακτήριες, αλλά τα έδωσα όλα.
Υπάρχει κάτι που δεν σου βγήκε όπως ήθελες;
Δεν είμαι μάγος γρήγορου γύρου, ακόμα κι αν βελτιώθηκα φέτος. Αλλά περίμενα ότι θα ήταν καλύτερο. Έκανα 35,7, που δεν πίστευα ότι θα τα καταφέρω, αφού έκανα 36,9 στα προκριματικά πέρυσι! Αλλά από τον τρόπο που ένιωθα σκεφτόμουν να κάνω 35 μπάσα. Είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά θα μπορούσαμε να είχαμε πάει καλύτερα και στις κατατακτήριες.
Μετά είναι η σειρά του μονού αγώνα στη Βαλένθια.
Ξεκίνησα δυνατά, περιέργως! Στο πρώτο κόρνερ κέρδισα αμέσως θέσεις, έχασα μία γιατί έτρεξα έξω, αλλά το έφτιαξα αμέσως, μετά πήρα ξανά δεύτερο και τον πέρασα. Από εκεί ήταν ένας πολύ μακρύς και δύσκολος αγώνας! Αγωνίστηκα να κρατήσω τη συγκέντρωσή μου, μάλιστα στους τρεις τελευταίους γύρους ήμουν λίγο χαμένος, έκανα κάποια λάθη και ρίσκαρα ότι ο Κάρλος [Tatay] Επέστρεψαν. Όμως όλα πήγαν καλά, στον τελευταίο γύρο ανέκαμψα και ήμουν ξανά δυνατός. Βρήκα μόνο δύο περιστρεφόμενους αναβάτες και τσαντίστηκα λίγο εκεί: μου έχει συμβεί ήδη να καταστρέψουν τον αγώνα, αλλά αυτή τη φορά πήγε καλά.
Ας μιλήσουμε για ένα βήμα μπροστά ακόμα και στις αποχωρήσεις, σωστά;
Στο Εστορίλ ξεκίνησα καλά, έχασα μερικές θέσεις, αλλά τα πήγα χειρότερα… Μεταξύ Εστορίλ και Βαλένθια είχα δύο μέρες στις οποίες προπονήθηκα λίγο περισσότερο με τη μοτάρδα στις εκκινήσεις. Αλλά δεν νομίζω ότι εξαρτάται από αυτά: το Σαββατοκύριακο, όταν έκανα προπόνηση, δεν πήγαινα πολύ καλά. Στη συνέχεια δοκίμασα διάφορα πράγματα, όπως να ελευθερώσω τον συμπλέκτη διαφορετικά ή να μην χρησιμοποιήσω το launch control. Ουσιαστικά στον αγώνα δεν είμαι σίγουρος τι έκανα, βγήκε ενστικτωδώς και το έκανα δυνατό!
Μιλήσατε για έναν δύσκολο αγώνα. Σου δυσκόλεψε τότε να σουτάρεις μόνος σου;
Ναι ακριβώς, ήταν πιο περίπλοκο. Με το Moto2, το slipstreaming δεν σημαίνει πολλά, αλλά η αναφορά σου δίνει μεγάλη δύναμη. Ειδικά σε γρήγορες στροφές ή όπου δεν μπορείς να δεις καλά την έξοδο. Τράτα [Agius] Αντίθετα, όταν επέστρεψα στη 2η ήταν ήδη δύο δευτερόλεπτα μακριά. Ήταν δύσκολο να κρατήσω καλό ρυθμό για να μην με πιάσουν οι πίσω, μετά στους τελευταίους γύρους έχασα τη συγκέντρωση: ρίσκαρα να τρακάρω, πήρα λάθος ταχύτητα… Ο Tatay είχε φτάσει πολύ κοντά εκεί.
Mattia Rato, επιτέλους η επιστροφή στο βάθρο.
Είμαι πολύ χαρούμενος! Ειδικά σε αυτή την πίστα, κάτι απίστευτο για μένα: Ποτέ δεν κατάλαβα πού να πάω, πώς να περάσω, τα πάντα. Αντε φέτος κατάφερα να περάσω και να φύγω, ήταν πολύ όμορφα. Δεύτερον, ακόμα καλύτερα από το περσινό βάθρο… Άρχισα να ουρλιάζω στο κράνος μου και μέχρι χθες συνέχισα να βλέπω τα βίντεο, ακόμα δεν είχα καταλάβει! Ήταν πραγματικά μεγάλη συγκίνηση.
Ο πρώτος από τους «άλλους», δεδομένου ότι ο Σένα Άγιος έφυγε αμέσως τρέχοντας.
Πηγαίνει πολύ γρήγορα, αλλά έχει επίσης ωφεληθεί από τους δύο αγώνες του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, συν τον περσινό. Διδάσκουν πολλά. Το λέω και αυτό γιατί ο Άι Ογκούρα καβάλησε μαζί μας Πέμπτη και Παρασκευή, πρέπει να έκανα 3-4 βόλτες μαζί του και έμαθα περισσότερα εκείνες τις στιγμές παρά σε όλη μου τη ζωή!
Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι ο Ogura σας έδωσε ένα μεγάλο χέρι για το Σαββατοκύριακο;
Ναί! Περισσότερο από οτιδήποτε άλλο όσον αφορά τον τρόπο οδήγησης του Moto2. Δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο, μάλιστα μετά τη βάρδια μπήκα μαζί του και έβγαλα το καπέλο μου. Πραγματικά φανταστικό, μου άρεσε να τον βλέπω να οδηγεί. Στην πραγματικότητα, όλο το Σαββατοκύριακο προσπάθησα να τον συμπαθήσω, να τον μιμηθώ: μένουν λίγα ακόμα, αλλά πλησιάζουμε.
Στο Estoril 2022 πήρατε το πρώτο σας βάθρο Moto2. Μου πήρε πάνω από ένα χρόνο για να σας το ξαναπώ. Πώς κι έτσι?
Δεν ξέρω καν γιατί. Στο Εστορίλ ένιωσα υπέροχα, μετά όταν φτάσαμε στον δεύτερο αγώνα ήταν λίγο χειρότερα. Αλλά είπα στον εαυτό μου ότι ήταν η Βαλένθια, ένα κομμάτι που δεν μου αρέσει, και αυτό ήταν μια χαρά, ενώ το επόμενο στη Βαρκελώνη μου άρεσε περισσότερο και σκέφτηκα ότι θα τα πήγαινα καλύτερα. Αντί αυτού συνέβησαν μερικά προβλήματα, συμπεριλαμβανομένου ενός ατυχήματος στον Αγώνα 2, το φέρινγκ μου άνοιξε και έχασα 30 km/h στην ευθεία. Αλλά δεν ένιωθα πλέον τόσο καλά όσο το Εστορίλ, στην πραγματικότητα γινόταν όλο και χειρότερο, μέχρι που πέρασα ένα πολύ άσχημο Σαββατοκύριακο στο Πορτιμάο. Το φέρινγκ μου άνοιξε πολλές φορές, τελείωσα από βενζίνη, ξεκίνησα από πίσω, έπαθα έναν μακρύ γύρο για μια επαφή στον αγώνα πριν…
Mattia Rato, μια πολύ περίπλοκη χρονιά.
Αυτός είναι επίσης ο λόγος που είμαι χαρούμενος με αυτό το βάθρο: δεν ήμουν σίγουρος ότι ήθελα να συνεχίσω με το Moto2. Σκέφτηκα να μετακομίσω στο Supersport, ήταν απλώς μια ιδέα και αυτό ήταν, αλλά σκέφτηκα ότι ήθελα να σταματήσω με το Moto2.
Τι σε έκανε να αλλάξεις γνώμη;
Η ομάδα AGR με έπεισε λίγο. Ήξερα τον Ανσκάρι [Nadal, team manager]αλλά δεν είχα δουλέψει ακόμα μαζί του. Όταν είχα την ευκαιρία να πάω μαζί τους, το πήδηξα και έμεινα.
Τι άλλαξε φέτος; Ο αναβάτης Mattia Rato, η αίσθηση με το Moto2, κάτι άλλο;
Έχω αλλάξει λίγο, νιώθω μεγαλύτερη επίγνωση του εαυτού μου. Πέρυσι δεν ένιωσα τη μοτοσυκλέτα, προσπάθησα ακόμη και να αλλάξω στυλ, υπήρξαν κάποιες αλλαγές, αλλά ο χρόνος του γύρου δεν άλλαξε ποτέ. Φέτος τον χειμώνα τότε προπονήθηκα πολύ στον γρήγορο γύρο, αφού πέρυσι ήμουν ακόμα χειρότερος. Ας πούμε ότι είναι ένα σύνολο πραγμάτων.
Mattia Rato, πώς είσαι σωματικά τώρα; Δεν ήταν ένα εύκολο ξεκίνημα της σεζόν για εσάς.
Όχι, πόνεσα τον δεξί μου ώμο στη δοκιμή: πρώτα ένα ατύχημα για να αποφύγω έναν αναβάτη Moto3, μετά ένα highside από λάθος μου, πέφτοντας πάντα στον ίδιο ώμο. Τίποτα δεν έσπασε, αλλά είχα υποστεί ένα υπεξάρθρημα με καταπόνηση του τένοντα. Λίγο ψιθυριστά, τις δύο πρώτες μέρες δεν το κούνησα… Δεν ήμουν καν εντάξει, μπορώ επίσης να είμαι πολύ χαρούμενος με το Σαββατοκύριακο του Εστορίλ. Τώρα όμως όλα είναι καλά, κάθε τόσο πονάω λίγο αλλά είμαι καλά.
Ας δούμε τους επόμενους αγώνες: σε ποιες πίστες βλέπεις καλύτερα τον εαυτό σου και σε ποιες όχι τόσο;
Κατά τη γνώμη μου, η πιο δύσκολη πίστα θα είναι η Jerez, η επόμενη φάση. Μου αρέσει, αλλά δεν είναι εύκολο να πας γρήγορα. Η Portimao ήταν πάντα δυνατή, εκτός από πέρυσι, αλλά αυτή τη φορά μπορούμε να τα πάμε καλά. Το ίδιο θα έλεγα και για την Μπαρτσελόνα. Στην Αραγονία τότε το 2022 είχα αποσυρθεί λίγο μετά τον χειρότερο αγώνα μου, νιώθω ακόμα καλύτερα. Στη συνέχεια, στη Βαλένθια, ας δούμε αν μπορούμε να βελτιωθούμε ακόμη περισσότερο.
Μετά το βάθρο, η Βαλένθια δεν είναι πια τόσο κακή πίστα, σωστά;
Όχι, τώρα είναι το αγαπημένο μου! Όπως το Estoril, άλλο ένα όμορφο κομμάτι.
Χάρη στο βάθρο είστε πλέον δεύτερος στη γενική κατάταξη. Δεν είναι κακό, σωστά;
Ειλικρινά, δεν το έχω σκεφτεί πολύ, βλέπω αγώνα με αγώνα. Ήξερα ότι ήμουν δεύτερος, μετά την Εστορίλ ισοβαθμούσα στα σημεία με τον Αντονέλι, ενώ αυτή τη φορά τον πέρασα. Αλλά δεν παρακολουθώ πολύ, σκέφτομαι μόνο έναν αγώνα τη φορά.
Ο Άγιος είναι ήδη τρομακτικός. Mattia Rato, είναι νικηφόρο για σένα φέτος;
Κατά τη γνώμη μου, ναι. Αν δουλέψουμε στον σωστό δρόμο μπορούμε να φτάσουμε εκεί. Ξεκινώντας να τα πηγαίνω καλύτερα στις κατατακτήριες για να προσπαθήσω αμέσως να μείνω μαζί του.