Ο Matteo Ciprietti κυνηγά τον επιπλέον ρυθμό στο CIV Supersport. Ο 25χρονος από το Abruzzo, νικητής του Εθνικού Τροπαίου 2021 στο Big Supersport, κάνει επανεκκίνηση με τα χρώματα ZPM Racing και ένα Ducati V2. Συνεχίζει την πορεία του στην εθνική Supersport, κοιτώντας όλο και πιο ψηλά. Αυτό αφορά τη δραστηριότητα ως πιλότος, αλλά ο Matteo Ciprietti είναι επίσης εκπαιδευτής για τους νεότερους στην πίστα mini ποδηλασίας στη Giulianova. Αυτός είναι και ο λόγος που σπουδάζει Κινητικές Δραστηριότητες στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση, ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα μετά την αποφοίτησή του στις Επιστήμες της Κινητής.
Όχι μόνο αυτό, τον βρίσκουμε πολύ απασχολημένο και στην οικογενειακή επιχείρηση. «Με στηρίζουν πολύ» υπογράμμισε ο Ciprietti. «Αλλά ακόμα και στην πόλη μου πολλοί άνθρωποι, γνωρίζοντας ότι τρέχω, με ρωτούν πώς πάει, με ρωτούν πότε ξεκινάω… Αυτό μου δίνει μεγάλη ενέργεια». Διαφορετικά ενδιαφέροντα, αλλά πάντα αντιμέτωποι με το ίδιο πνεύμα: τη διασκέδαση. Μιλήσαμε με τον Matteo Ciprietti για να του πούμε λίγα λόγια για όλες αυτές τις δραστηριότητες, καθώς και για τη νέα του χρονιά στο CIV: τη συνέντευξή μας.
Matteo Ciprietti, πώς τα πάτε αυτή την περίοδο;
Ασχολούμαι με την οικογενειακή επιχείρηση: έχουμε βενζινάδικο με μπαρ και τα πάντα, πάντα απλώνω το χέρι. Αλλά το απολαμβάνω, είσαι σε εξωτερικό χώρο και είμαι πάντα σε επαφή με πολλούς ανθρώπους. Μου αρέσει να έχω τα πόδια μου παντού, εκτός από τον αθλητισμό χρειάζομαι και κάτι άλλο. Από την πλευρά του κινητήρα, όμως, πήγαμε στη Χερέθ την περασμένη εβδομάδα για να κάνουμε κάποιες δοκιμές, υπάρχουν όλα τα προαπαιτούμενα για μια καλή σεζόν.
Αυτό το 2023 ξεκινάς ξανά με την ίδια ομάδα και το ίδιο ποδήλατο.
Αυτό με το οποίο κέρδισα το Εθνικό Τρόπαιο, ήμουν και ο πρώτος που βίωσα το Panigale V2. Στην αρχή δεν ήξεραν όλοι την εξέλιξή του, ήταν κάτι που έβαζε εκεί αλλά δεν ήταν γνωστό αν θα είχε συνέχεια. Πίστεψα αμέσως σε αυτό το έργο και με αντάμειψε. Στη συνέχεια, το 2022 ήμουν γρήγορος αμέσως. Στις κατατακτήριες ήμουν πάντα μπροστά, το μόνο πράγμα είναι ότι δεν υπήρχαν πάντα βάθρα ή νίκες λόγω μιας σειράς περιστάσεων. Αλλά αυτό το χειμώνα δουλεύω σκληρά για να προσπαθήσω και να είμαι προετοιμασμένος: το επίπεδο του Supersport είναι πολύ υψηλό εδώ και χρόνια, είναι η πιο σκληρή κατηγορία στο CIV. Αλλά φέτος δούλεψα καλά για να φτάσω προετοιμασμένος: μόνο το ποδήλατο ή μόνο ο αναβάτης δεν αρκούν, πρέπει να υπάρχει ο σωστός συνδυασμός. Μπορούμε τότε να πούμε ότι είμαι «βετεράνος» της κατηγορίας, αγωνίζομαι εκεί από το 2016, εκτός από το 2019 στο Moto2, αλλά ήταν άλλος κόσμος.
Πώς αξιολογείτε αυτόν τον έναν χρόνο στο CEV Moto2;
Όσον αφορά τη μεθοδολογία εργασίας, είναι πολύ κοντά σε ένα MotoGP Grand Prix, υπάρχουν πολλές στροφές και η μοτοσυκλέτα είναι πολύ διαφορετική από αυτές που έχω συνηθίσει. Πάντα αγωνιζόμουν με παράγωγα παραγωγής και το να μπω σε ένα Moto2 ήταν λίγο τραύμα. Εκτός του ότι δεν ήξερα τις πίστες, τα ελαστικά ήταν διαφορετικά… Δεν βρήκα όπως ήθελα. Το έργο έπρεπε να διαρκέσει δύο χρόνια, αλλά τελικά έκανα μόνο ένα λόγω ορισμένων περιστάσεων. Μετά επέστρεψα στην Ιταλία με αυτό το νέο έργο της Ducati και μου άρεσε αμέσως. Το επίπεδο του CIV είναι επίσης πολύ υψηλό, αν συγκρίνουμε τους χρόνους με αυτούς του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Supersport δεν υπάρχει μεγάλη διαφορά.
Τρίτη χρονιά με την ίδια ομάδα. Πώς ξεκίνησε αυτή η συνεργασία;
Ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2021, ήμουν χωρίς ομάδα και στην πραγματικότητα δεν ήθελα καν να αγωνιστώ… Το 2020 ήταν μια πολύ αρνητική χρονιά για μένα, οπότε δεν σκέφτηκα καν να ξεκινήσω ξανά μια ανταγωνιστική σεζόν. Αλλά σε κάθε περίπτωση, πάντα είχα προπονηθεί, τότε όταν πλησίαζε η περίοδος των δοκιμών, η άνοιξη μου έσπευσε: Δεν μπορούσα να ζήσω χωρίς διαγωνισμούς, αυτοί είναι η ζωή μου. Αλλά ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό, να αλλάξω το σκηνικό και ήξερα για αυτό το Panigale V2 που θα μπορούσε να αγωνιστεί στο Εθνικό Τρόπαιο. Δεν είχα τίποτα να χάσω, μου αρέσει η Ducati και ποιος ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον. Υπήρχαν μερικές ομάδες, είναι από το Pedaso, περίπου 40 λεπτά από το σπίτι μου, και ένα βράδυ τους τηλεφώνησα: διαπραγματεύονταν με έναν αναβάτη, αλλά τελικά με επέλεξαν. Η ομάδα είναι η ZPM Racing του Fabio Marchionni, ενός πρώην αναβάτη CIV Superbike που κέρδισε το National Trophy 1000 το 2015. Το τμήμα του κινητήρα ακολουθείται από την AP Racing του Andrea Pizzato, ο οποίος εργάστηκε πολύ στη Ducati και έκανε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike. Η αίσθηση με ομάδα και ποδήλατο δημιουργήθηκε αμέσως, μετά γεννήθηκε μια σχέση φιλίας και δουλειάς. Το 2022 ήμασταν γρήγοροι, τώρα ας μαζέψουμε το παζλ.
Έχεις αλλάξει κάτι στην προετοιμασία σου όλα αυτά τα χρόνια;
Ναι, φέτος αποφάσισα να αλλάξω κάτι, για παράδειγμα στο γυμναστήριο με κάποια διαφορετική δουλειά. Αλλά γενικά ας πούμε ότι έχει γίνει μεγάλη ανατροπή. Αλλά ένιωσα καλά στη Χερέθ, οπότε είχα ήδη κάποιες απαντήσεις. Μερικές φορές μια ανατροπή οδηγεί σε καλά πράγματα, πρέπει να είσαι έτοιμος για κάθε αλλαγή για να βελτιώνεσαι όλο και περισσότερο.
Εκτός από πιλότος, ο Matteo Ciprietti είναι και εκπαιδευτής.
Ναι, εδώ είναι η πίστα mini ποδηλασίας και ακολουθώ τα παιδιά, φέρνοντάς τα στον κόσμο μου. Είμαι επίσημος εκπαιδευτής από πέρυσι, αφού έκανα το μάθημα με την Ομοσπονδία. Είναι κάτι που μου αρέσει πολύ, με ευχαριστεί που διδάσκω στα παιδιά όλα όσα έχω μάθει όλα αυτά τα χρόνια. Όταν μιλάς σε ακούν, σε παίρνουν ως παράδειγμα και είναι όμορφο. Επίσης για να ακολουθήσω καλύτερα αυτόν τον δρόμο γράφτηκα στο πανεπιστήμιο.
Και στο μεταξύ αποφοίτησες κι εσύ.
Είχα ξεκινήσει πριν την περίοδο του Covid, είχα γραφτεί στις Επιστήμες του Κινητηρίου και τον περασμένο Ιούλιο πήρα το τριετές πτυχίο μου. Τώρα κάνω το μεταπτυχιακό, Κινητικές Δραστηριότητες στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Θέλω να συνεχίσω με τα παιδιά και αποφάσισα να κάνω τον ειδικό μου να τα σκέφτεται. Στις τελευταίες εξετάσεις που δίνω, συζητιέται και η ψυχολογία: είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις πώς να τους μιλάς και να έχεις ενσυναίσθηση, καθώς και να δημιουργείς μια καλή σχέση με τους γονείς και τους άλλους ανθρώπους. Για μένα το πανεπιστήμιο ήταν μια πρόκληση, ένας διαγωνισμός: ίσως πέτυχα στη διαδικασία χάρη σε αυτή τη νοοτροπία. Πρέπει επίσης να πω ότι στην περίοδο του Covid κατάφερα να εκμεταλλευτώ στο έπακρο το να είμαι στο σπίτι, χωρίς να μπορώ να τρέξω ή να προπονηθώ: αντί να μην κάνω τίποτα, σπούδασα σαν τρελός και έδωσα αρκετές εξετάσεις online.
Ciprietti μαθητής, πιλότος, εκπαιδευτής, εργαζόμενος: είσαι πολύ απασχολημένος!
Αναβάτης ας πούμε μόνο όταν υπάρχουν αγώνες και δοκιμές, δεν έχω μια ζωή ως αναβάτης όπως άλλοι. Στην «κοινή ζωή» ξυπνάω νωρίς το πρωί, είμαι πολύ δραστήριος στην οικογενειακή δραστηριότητα, μετά τα Σαββατοκύριακα βρίσκομαι στην πίστα μίνι ποδηλασίας. Ενδιάμεσα εισάγω προπόνηση όταν μπορώ, πρέπει να είμαι πολύ ευέλικτος και μετά να ανακάμψω. Αλλά ας πούμε ότι κάνω πάντα μια προπόνηση την ημέρα: το γυμναστήριό μου ανοίγει στις πέντε το πρωί, πολύ συχνά πηγαίνω στις 5:30-6:00, κάνω αυτές τις δύο ώρες και μετά είμαι λειτουργικός στις 8:00. Μετά στις 10 το βράδυ καταρρέω… Εκτός από μερικά βράδια με φίλους: είναι δύσκολο, αλλά σε ακολουθούν οι σωστές φιλίες και πρέπει να πω ότι έχω πάντα καλή υποστήριξη. Γενικά πάντως χαράζω κάθε χώρο για προπόνηση. Μετά το Σάββατο και την Κυριακή είμαι στην πίστα των minibike, μεσοβδόμαδα κάνουμε ασκήσεις με τα λίγο πιο προχωρημένα παιδιά μετά το σχολείο.
Ποια ηλικία ακολουθείς κυρίως;
Τα αγόρια μπορούν να ξεκινήσουν να αγωνίζονται από την ηλικία των οκτώ ετών και άνω, αλλά δεν υπάρχει ελάχιστο όριο ηλικίας για ποδήλατο τσέπης. Μερικοί άνθρωποι ξεκινούν στα τέσσερα, όπως έκανα εγώ για παράδειγμα. Είναι σαφές ότι όλα γίνονται με ασφάλεια, τότε προσέχω πολύ να μην τραυματίσω τα παιδιά: μερικές φορές μόνο ο θόρυβος της ανάφλεξης τα κάνει να κλαίνε. Μερικές φορές τα παίρνω μαζί μου, κάνουμε μια βόλτα μαζί με το μίνι ποδήλατο και ήδη εκεί βλέπουμε αν τους αρέσει ή όχι. Μόλις τελειώσει ο γύρος, αν το παιδί χαμογελάσει τότε διασκεδάζει. Σίγουρα αφήνει κάποια καλά συναισθήματα: στα μάτια τους βλέπω τα δικά μου όταν ξεκίνησα. Δεν θα γίνουν όλοι Valentino Rossi, το λέω πάντα και δεν είναι αυτός ο στόχος, είναι να διασκεδάζεις πρώτα από όλα. Το να ξέρετε πώς να οδηγείτε ένα δίτροχο όχημα δεν είναι για όλους, είναι μια σημαντική εμπειρία ζωής και θα είναι επίσης χρήσιμο όταν θα πάρουν την άδεια μοτοσικλέτας τους.
Χρειάστηκε ποτέ ο εκπαιδευτής Ciprietti να αντιμετωπίσει γονείς πεπεισμένους ότι έχουν έναν Rossi στο σπίτι;
Συμβαίνουν αυτά και με θυμώνουν λίγο. Δεν μπορεί κανείς να περιμένει παράλογα πράγματα από ένα παιδί αυτής της ηλικίας, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι είναι μικρό. Είναι γεγονός που προέκυψε την τελευταία περίοδο: στις δεκαετίες του ’60 και του ’70 ήταν αδιανόητο να δεις ένα τετράχρονο αγόρι σε μηχανάκι, γενικά σε μηχανοκίνητο όχημα. Τώρα έχουν γίνει μεγάλα βήματα, αλλά πρέπει να διασκεδάσουν: οπότε αν τα πράγματα πετύχουν, αν υπάρχουν πιέσεις ή προσδοκίες, τίποτα δεν θα βγει ποτέ από αυτό. Πράγματι, το παιδί το βλέπει ως περιορισμό και το αφήνει να φύγει.
Εκπαιδευτής και πιλότος: Πόσο σας βοηθούν αυτές οι διαφορετικές δραστηριότητες;
Ως εκπαιδευτής, εξετάζω επίσης έννοιες που θεωρούσα δεδομένες, τις οποίες δεν σκέφτεστε πλέον. Αλλά όταν πρέπει να εξηγήσεις μια έννοια, την αναθεωρείς και, με βοηθάει πολύ. Κοιτάζοντας όλες τις εμπειρίες που είχα ως πιλότος, όταν τους λέω για αυτές, είναι περισσότερη εμπειρία. Τώρα είμαι 25 και άρχισα να τρέχω στα 5 μου, έτσι έχουν περάσει 20 χρόνια σε αγώνες και έχω δει πολλά πράγματα, τόσο καλά όσο και άσχημα. Αντίθετα, τα τελευταία σε βοηθούν να αναπτυχθείς. Στην καριέρα μου έχω αγωνιστεί με τους Bastianini, Di Giannantonio, Bulega, Augusto Fernandez… Αναβάτες που είναι τώρα στο MotoGP, στο ίδιο μονοπάτι αλλά δεν υπάρχει ούτε ένας δρόμος και δυστυχώς πήρα λάθος διακλίσεις. Αλλά δεν έχω μετανιώσει, προσπαθώ να γυρίσω πίσω και τώρα νομίζω ότι είμαι εκεί, τότε αυτό που θα έρθει, θα έρθει.
Matteo Ciprietti, είχες ποτέ σκέψεις για τον κόσμο;
Πριν ναι, τώρα σκέφτομαι μόνο το παρόν, όχι πια τι θα πρέπει να κάνω ή όχι. Θέλω απλώς να απολαμβάνω ό,τι κάνω. Δεν ξέρω τι μου επιφυλάσσει το μέλλον, αλλά πιστεύω ότι αν κάποιος τα κάνει όλα με τη σωστή μέθοδο, μπορεί να πετύχει οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Αλλά μπορείτε επίσης να σκεφτείτε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, μετά ανάμεσα στο να λέτε και να κάνετε… Πρώτα από όλα πρέπει να κερδίσετε και να παραμείνετε μπροστά, δεν έχει νόημα να κάνετε απλώς τους αριθμούς. Εστιάζω μόνο στο παρόν και μετά θα δούμε.
Οδηγείτε κι εσείς Ducati. Πού πάνε όμως οι Κόκκινοι;
Κάνουν καθαρό σκούπισμα σε όλους τους τομείς! Στο Mototurismo έχει και ρεκόρ πωλήσεων, μετά νίκες σε MotoGP, σε Superbike, τώρα έφτασαν και στο MotoE… Επενδύουν πολλά και μαζεύουν τους καρπούς. Τι εννοούμε τότε…