Με το Moto2 αρχειοθετημένο (προς το παρόν), ο Alessandro Zaccone θα επανεκκινήσει από το MotoE με τα χρώματα της ομάδας του Hervé Poncharal (λεπτομέρειες). Μετά το πρώτο μέρος και το δεύτερο μέρος της συνέντευξής μας, ο 23χρονος αναβάτης από τη Romagna είχε τη γνώμη του και σε άλλα θέματα. Η αλλαγή της μορφής των Grand Prix το 2023, μια κίνηση που προκαλεί συζήτηση ή πόσο εξετάζονται αυτή τη στιγμή οι δευτερεύουσες κατηγορίες σε σύγκριση με το MotoGP. Υπάρχει επίσης ένα σχόλιο για τους πρωταθλητές του 2022, συν τη δυσκολία διαχείρισης των πιο περίπλοκων καταστάσεων ψυχικά. Να τι μας είπε ο Zaccone, παρακάτω είναι το τελευταίο μέρος της συνέντευξής μας.
Του χρόνου θα αλλάξει η μορφή των GP. Με βάση την εμπειρία σας στο Moto2, τι πιστεύετε;
Κατά τη γνώμη μου είναι λάθος. Πάμε σε μια κατεύθυνση όπου τα πάντα επικεντρώνονται αποκλειστικά στο MotoGP και δεν είναι σωστό για τις ομάδες, για τα παιδιά που πρέπει να μεγαλώσουν. Το να μην κάνεις ζέσταμα το πρωί είναι κακό. Ας υποθέσουμε ότι τρακάρεις και καταστρέφεις τη μοτοσυκλέτα το Σάββατο στους κατατακτήριους, μετά πρέπει να ξεκινήσεις την Κυριακή στον αγώνα με ένα ποδήλατο που δεν έχεις δοκιμάσει ποτέ. Κατά τη γνώμη μου, δεν είναι καλό, επίσης επειδή το Moto2 είναι μια περίπλοκη κατηγορία, όπως και τα ελαστικά, και είναι πολύ σημαντικό να ελέγχεις ότι όλα είναι εντάξει το πρωί. Ωστόσο, φαίνεται ότι αυτό λίγη σημασία έχει… Η εστίαση είναι περισσότερο στο σόου του MotoGP παρά στον αληθινό αθλητικό χαρακτήρα του πρωταθλήματος.
Στην περίπτωσή σας, πόσο χρήσιμη ήταν μια συνεδρία όπως η προθέρμανση; Μετρώντας τότε ότι ήσουν πρωτάρης.
Είναι απαραίτητο να καταλαβαίνεις πολλά πράγματα, μερικές φορές ακόμη και το σώμα σου αν έχεις κάτι λάθος, αλλά και να κάνεις ζέσταμα, από πολλές απόψεις. Ήδη φέτος είχαν μειώσει το ζέσταμα στα 10 λεπτά και ήταν πολύ λίγο, κάνε τέσσερις γύρους! Ούτε καιρός να ανεβάσει ρυθμό, να ζεσταθεί… Αλλά βγάζοντάς το εντελώς, δεν ξέρω, δεν καταλαβαίνω γιατί οι ομάδες δεν επιβλήθηκαν σε αυτό το σημείο. Κατά τη γνώμη μου είναι θεμελιώδες, υπάρχει πάντα κάτι να τελειοποιηθεί, να διορθωθεί, ακόμη και για ασφάλεια. Αντίθετα φαίνεται ότι κοιτάς μόνο την παράσταση και τη συμμετοχή του κοινού. Κρίμα γιατί χάνεις αυτό για το οποίο τρέχεις.
Η εντύπωση είναι επίσης ότι οι δευτερεύουσες κατηγορίες πλέον μετράνε ελάχιστα. Αρκετή διαφορά από τις «ιστορικές» τάξεις.
Ναι ακριβώς. Δεν λέω ότι ξεθωριάζουν, αλλά θεωρούνται πολύ λίγα σε σύγκριση με τα MotoGP και επίσης ελάχιστα διαφημίζονται. Κάποτε ήταν διαφορετικά: αν κάποιος κέρδιζε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στα 125cc ή 250cc εκτιμήθηκε πολύ περισσότερο από έναν πρωταθλητή στο Moto3 ή στο Moto2. Έμεινε παγκόσμιος πρωταθλητής, τον ήξεραν παντού! Δεν είναι κάτι τετριμμένο, ένας από τους δεν ξέρω πόσους αναβάτες τα καταφέρνει! Τώρα, όμως, η κατάκτηση ενός Παγκοσμίου Πρωταθλήματος στις χαμηλότερες κατηγορίες θεωρείται σχεδόν «φυσιολογικό», αν η αξία του χάνει.
Κατά τη γνώμη σας γιατί;
Δυστυχώς αυτός που φέρνει χρήματα, τελικά αυτός γύρω από τον οποίο περιστρέφεται το τσίρκο, είναι βασικά το MotoGP. Βαδίζουμε σε μια κατεύθυνση στην οποία επικεντρωνόμαστε αποκλειστικά στη διαφήμιση, αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο και μας αποφέρει τα περισσότερα οφέλη. Κατά τη γνώμη μου είναι ακριβώς αυτό. Τώρα είναι δύσκολο να βρεις χαρακτήρες στο Moto3 και στο Moto2, υπάρχουν μόνο χαρακτήρες στο MotoGP.
Προσωπικό σας σχόλιο: Περιμένατε τους φετινούς παγκόσμιους πρωταθλητές ή βασίζατε σε κάποιον άλλο;
Ειλικρινά, τους περίμενα, εκτός από το MotoGP, για το οποίο είχα μερικές ακόμη αμφιβολίες στη μέση του πρωταθλήματος. Περίμενα μεγαλύτερο πλεονέκτημα από την Pecco [Bagnaia], ο οποίος αντίθετα είχε κάποια προβλήματα στο πρώτο μέρος της σεζόν. Στα χαρτιά αυτός και η Ducati είναι το ζεύγος ποδηλάτου-αναβάτη με τις καλύτερες επιδόσεις και με περιθώριο. Στο Moto3 πέρυσι ο Γκεβάρα είχε ήδη δείξει ότι ήταν πολύ δυνατός, ίσως με λίγη αμφιβολία για τον Γκαρθία, που ήταν αντίπαλός του μέχρι τα μέσα της σεζόν. Στη συνέχεια, από τα μέσα της σεζόν ο Γκεβάρα έκανε ένα τεράστιο βήμα και πραγματικά δεν υπήρχε τίποτα για κανέναν.
Και στο Moto2; Περιμένατε αυτή την ξαφνική κατάρρευση του Βιέττι;
Περίμενα τον Augustus [Fernandez]: ήταν πάντα ένας γρήγορος και έξυπνος αναβάτης, με τον Ajo κατάφερε να κάνει τη διαφορά. Δούλεψαν καλά, ήταν πάντα συνεπείς, έκαναν λίγα λάθη. Σχετικά με τον Βιέττι… Ακόμα κι εκεί πρέπει να δούμε τι συνέβη. Με κάνει περίεργο που ήταν πολύ γρήγορος στο πρώτο μέρος της σεζόν, μετά κατέρρευσε έτσι στο δεύτερο ημίχρονο. Από έξω είναι δύσκολο να το ξεχωρίσεις, επίσης γιατί είναι κάτι που έζησα από πρώτο χέρι φέτος. Κάτι πήγε στραβά, μετά χρειάζεται μια στιγμή για να χαθεί η φούσκα και είναι πολύ πιο δύσκολο να τη βρεις ξανά. Δεν νομίζω ότι ήταν κάτι που προέρχεται απευθείας από αυτόν, πρέπει να υπήρχε κάτι άλλο.
Δεν ήταν μια εύκολη χρονιά για εσάς. Πώς αντιμετωπίζεται διανοητικά; Όπως είπες, είναι μια στιγμή να χαθείς…
Είναι δύσκολο. Αλλά είναι ένας δύσκολος κόσμος, όπου μερικές φορές πρέπει να σκεφτείς πώς να μην κάνεις τη λάθος κίνηση. Ό,τι κι αν κάνετε, όποια λέξη και αν πείτε, χρησιμοποιείται συχνά εναντίον σας. Ας πούμε ότι σε σκοτώνει ψυχολογικά: ίσως βλέπεις ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά, αλλά νιώθεις αβοήθητος γιατί δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Φαντάζομαι ότι συνέβαινε και με τον Βιέττι: ήταν μπροστά, το πρωτάθλημα παιζόταν στο πρώτο μέρος της σεζόν. Μερικές φορές βαθιά μέσα σου νιώθεις επίσης ότι αυτή μπορεί να είναι η μόνη σου ευκαιρία, αλλά όταν βλέπεις ότι τα πράγματα αρχίζουν να πάνε στραβά… Όλοι εμείς οι αναβάτες προπονούμαστε για να προσπαθήσουμε να παραμείνουμε ήρεμοι, να διαχειριστούμε τον εαυτό μας, ο καθένας με τη δική του μέθοδο. Αλλά όταν συμβαίνουν αυτά τα πράγματα δεν είναι εύκολο, πολλά εξαρτώνται επίσης από τους ανθρώπους γύρω σας, αλλά διαφέρουν από αναβάτη σε αναβάτη.
Όσο για εσάς προσωπικά, πώς το αντιμετωπίσατε;
Είμαι πολύ αυτοκριτικός οδηγός, δεν είμαι από αυτούς που μπλέκονται στο γκαράζ. Πάντα προσπαθώ να συγκρατώ, να συνεχίσω τα πράγματα, αλλά όταν βλέπεις ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά, ότι η ισορροπία δεν είναι σωστή… Εκτός από ανθρώπους που συμπεριφέρονται διαφορετικά από εσένα, που προσπαθούν να κάνουν τα πράγματα να πάνε καλά , ενώ σχεδόν προσπαθούν να σε κατηγορήσουν. Το να είσαι πρωτάρης οδηγός, είναι πολύ εύκολο. Μετά γίνεται πιο δύσκολο να διατηρήσεις την ηρεμία, τα πράγματα δεν πάνε καλά, νευριάζεις και αρχίζει να είναι σκληρό. Από τα μέσα της σεζόν μέχρι το τέλος έχασα τη φούσκα: κατάφερα να διατηρήσω την ψυχραιμία μου, αλλά μέσα μου δεν ήμουν ποτέ ήρεμος. Αλλά δεν μου αρέσει να το συζητώ τόσο πολύ, υπάρχουν άλλοι αναβάτες από την ίδια ομάδα που έχουν πει πολύ πιο βαριά πράγματα. Δεν είμαι ευχαριστημένος με το πώς πήγαν τα πράγματα, αλλά δεν θέλω να πω κάτι άλλο, προτιμώ να μένω σε καλές σχέσεις με όλους.
Μόνο MotoE το 2023 ή υπάρχουν ευκαιρίες και σε άλλα πρωταθλήματα;
Έχω μόνο MotoE και θέλω να συγκεντρωθώ 100% σε αυτό. Προφανώς, αν υπήρχε η ευκαιρία να κάνω κάτι άλλο, θα το σκεφτόμουν. Ο κύριος στόχος θα ήταν ίσως κάποια μπαλαντέρ, κάποιες αντικαταστάσεις στο Moto2, σαφώς σε μη συνοδούς αγώνες. Αυτή τη στιγμή όμως δεν έχω ψάξει για άλλα πρωταθλήματα και γιατί δεν έχω διαθέσιμο μπάτζετ, οπότε γίνεται δύσκολο. Για παράδειγμα, στα παράγωγα παραγωγής στα δευτερεύοντα πρωταθλήματα, όπου οι ομάδες μπορεί να μην έχουν χορηγούς, η συνεισφορά του οδηγού είναι υποχρεωτική. Προς το παρόν πάντως έχω το πρωτάθλημά μου, μετά θα δούμε τι θα βγει.
Φωτογραφία: Facebook-Alessandro Zaccone