Αύριο στην Τζακάρτα της Ινδονησίας, η ομάδα Monster Yamaha θα ξεκινήσει τη σειρά παρουσιάσεων της ομάδας MotoGP για τη σεζόν 2023. Όπως είναι γνωστό, μια εκκίνηση της ομάδας ουσιαστικά για χορηγούς και, λαμβάνοντας υπόψη την τοποθεσία, εμπορική. Η Ινδονησία σήμερα, γεγονός που είναι πλέον ευρέως γνωστό, αντιπροσωπεύει μια από τις πιο σημαντικές αγορές για τους κατασκευαστές μοτοσυκλετών. Πολύ περισσότερο η Νοτιοανατολική Ασία, όλο και περισσότερο ο προορισμός για κορυφαία Grand Prix και, κατά συνέπεια, για προωθητικές-εμπορικές εκδηλώσεις ζωτικής σημασίας για τα γραφεία μάρκετινγκ των κατασκευαστών. Σύμφωνα με το έθιμο, λοιπόν, αυτό που θα δούμε δεν θα είναι το YZR-M1 στη διαμόρφωση του 2023. Πιθανότατα, μια 2022 (αν όχι και παλαιότερη έκδοση..) ντυμένη με τα νέα (;) χρώματα και τίποτα περισσότερο. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όχι άσχημα. Από την άλλη πλευρά, αυτό που μας ενδιαφέρει περισσότερο να παρακολουθούμε στο κουτί Tre Diapason βρίσκεται στο “καρδιά” του Μ1.
YAMAHA MOTOGP ΨΑΧΝΕΙ ΑΛΟΓΑ
Η ανάγκη για τη Yamaha να γεφυρώσει το μηχανοκίνητο χάσμα με τον ανταγωνισμό είναι δημόσια. Ένα ρητή παράκληση από τον Fabio Quartararo που, εν ολίγοις, θα ήθελε τη ζωή λίγο πιο εύκολη από το να καταδικαστεί σε ευχαριστιακά θαύματα σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσει τον ανταγωνισμό. Οι πρώτες εξελίξεις που παρουσιάστηκαν στις δοκιμές του Misano είχαν βελτιώσει τη διάθεση του παγκόσμιου πρωταθλητή του 2021, λιγότερο από αυτό που έζησε στη Βαλένθια. ΕΝΑ “Ο διάβολοςΕιλικρινά, δεν μπόρεσε να κρύψει την απογοήτευσή του για ένα ουσιαστικό τίποτε που δεν έγινε με αυτή την έννοια, αλλά με την ελπίδα (και τη σιγουριά) ότι κάτι θα αλλάξει στις δοκιμές Sepang.
ΕΠΕΝΔΥΣΕΙΣ YAMAHA
Για να διατηρήσει τον Fabio Quartararo και, ταυτόχρονα, να ενθαρρύνει την ανταγωνιστική αναγέννηση του Franco Morbidelli, η Yamaha έχει προσφέρει διαβεβαιώσεις από αυτή την άποψη. Η προσθήκη του Luca Marmorini, με μια φόρμουλα του παρελθόντος (Ferrari, Toyota, Ferrari ξανά) και πρόσφατα μετά την Aprilia, επιβεβαιώνει τη σταθερή βούληση της Iwata να βρει μια λύση το συντομότερο δυνατό. Ο δοκιμαστής Cal Crutchlow προώθησε τις βελτιώσεις που δοκιμάστηκαν την τελευταία περίοδο, στέλνοντας ένα χαλαρωτικό και καθησυχαστικό μήνυμα ειδικά προς το καλό FQ20.
ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΣΤΙΣ ΑΡΧΕΣ;
Εννοιολογικά, τα Yamaha αναγνωρίζονται παγκοσμίως ως εύχρηστες μοτοσυκλέτες με καλή οδήγηση και άριστες στροφές, μερικές φορές ακόμη και εις βάρος των δεξιοτήτων του κινητήρα. Αρχικά ήταν σχεδόν το ακριβώς αντίθετο. Αντίθετα: στις πρώτες μέρες της εταιρείας, όλα επικεντρώνονταν στο “ιππικό» (με την έννοια των αλόγων, ή κιλοβάτ αν προτιμάτε), ένα μέτρο με τον ανταγωνισμό και για να διαπιστώσει και να μεταφέρει την τεχνολογική εξέλιξη του προϊόντος της στον κόσμο.
ΝΤΕΜΠΟΥΤΟ ΚΑΙ ΠΡΩΤΕΣ ΝΙΚΕΣ ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ
Μια φιλοσοφία που μας οδηγεί στη γένεση (όχι, δεν μιλάμε για τη Yamaha Γένεση..) του οίκου Iwata, ακόμη κι αν εκείνη την εποχή η κύρια επιχειρησιακή βάση βρισκόταν στο Hamamatsu. Το 1955 η NIPPON GAKKI ξεκίνησε το τμήμα μοτοσικλετών της Yamaha, με τη σταθερή πεποίθηση να επικεντρωθεί στους εμβρυϊκούς αθλητικούς αγώνες του Ανατέλλοντος Ήλιου για την προώθηση του προϊόντος. Συγκεκριμένα το YA-1 125cc, αμέσως νικητής στην κατηγορία για «επαγγελματικές μοτοσυκλέτες” (όπου δεν επιτρέπονταν τροποποιήσεις από το μοντέλο παραγωγής) του αγώνα ανάβασης στο όρος Fuji. Αυτό τον Ιούλιο του 1955, λίγους μόλις μήνες μετά τη γέννηση της εταιρείας, αλλά ήδη σε θέση να οδηγήσει 7 δείγματα του YA-1 στις 10 πρώτες θέσεις στον διαγωνισμό που πραγματοποιήθηκε στους πρόποδες του όρους Φούτζι.
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΟΥ 1955
Η επόμενη πρόκληση θα έφερνε τη Yamaha εναντίον των Honda, Suzuki, Meguro, Marusho και, όποιος έχει περισσότερα, βάζει περισσότερα στον αγώνα».βασίλισσα» της εποχής. Διοργανώθηκε από τους ίδιους κατασκευαστές και με κρατική χρηματοδότηση, ο αγώνας Asama Highlands Race (αργότερα Asama Volcano Race) ήταν ο πιο σημαντικός αγώνας. Τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό, πρέπει να κερδηθεί απολύτως. Από την ουσία και το προνόμιό του, είναι μια διαφημιστική βιτρίνα για τους Ιάπωνες κατασκευαστές μοτοσυκλετών. Η νεογέννητη Yamaha δεν θα μπορούσε να λείπει και κυρίως δεν θα μπορούσε να αποτύχει. Λαμβάνοντας υπόψη ότι, στα χαρτιά, παρουσιάστηκε ως μια πολύ πιο απαιτητική πρόκληση από τον αγώνα ανάβασης Fuji, ήταν απαραίτητο να προετοιμαστούμε κατάλληλα. Επίσης επινοώντας πραγματικά θαύματα.
Η ΙΣΧΥ ΔΙΠΛΑΣΙΑΖΕΤΑΙ ΣΕ ΔΥΟ ΜΗΝΕΣ
Οι παραλληλισμοί με τη σύγχρονη πραγματικότητα είναι τουλάχιστον αδιανόητοι, αλλά είναι σαν να σκεφτόμαστε πώς, το 1955, η αποφασιστικότητα των μηχανικών της Yamaha έκανε τη μαγεία. Κατά την προετοιμασία για τον αγώνα Asama Highlands, ο Πρόεδρος Kawakami διέταξε την τεχνική ομάδα να διπλασιάσει τη δύναμη του YA-1. Αδύνατο! Ωστόσο, τα κατάφεραν. Σε μόλις δύο μήνες, λίγο πριν τον αγώνα, η ισχύς της μοτοσυκλέτας έφτασε από τους 5 στους 10 ίππους. Για την εποχή κάτι το εξαιρετικό. Των απίστευτων.
DOMINIO YAMAHA ΣΤΟ ΓΚΑΡΑ
Δεν πήγαν όλα ομαλά, απλά σκεφτείτε ότι αρκετοί κινητήρες (επίσης λόγω του γεγονότος ότι τρέχαμε στα 1.000 μέτρα υψόμετρο) βγήκαν κυριολεκτικά καπνός στις δοκιμές την παραμονή, με αποτέλεσμα να γίνει αγώνας ενάντια στο χρόνο για να φέρουμε από το Τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης στο όρος/ηφαίστειο Asama οι μονάδες που επιβίωσαν στο αγρόκτημα. Στο τέλος, ο αγώνας αποδείχθηκε επιτυχημένος, με 4 Yamaha στο top 4, νικώντας την πρωτοεμφανιζόμενη Suzuki και το πολύ αγαπημένο Honda Benly 125. Κερδίζοντας παρά την αποχώρηση του αναβάτη της Yamaha, Taneharu Noguchi, ο οποίος έφυγε από δράση στον τρίτο από τους τέσσερις προγραμματισμένους γύρους μόνο για κινητήρα KO. Ένας κινητήρας ωθήθηκε στα άκρα, τόσο πολύ που τα YA-1 στην ανάβαση προς το Asama Ranch ήταν απροσπέλαστα για κανέναν, κερδίζοντας δεύτερα μετά το δεύτερο έναντι των αντιπάλων τους. Λοιπόν: ένα πολύ γρήγορο M1 σε ευθεία γραμμή θα ήταν πραγματικά ένα όνειρο για τον Quartararo και τον Morbidelli. Ίσως, όχι ένα ουτοπικό όνειρο…