Geboren in 2007, een mooie uitdaging voor de boeg en een groot verlangen om het goed te doen. Edoardo Bertola is een van de jonge spelers die AC Racing heeft opgesteld voor dit nieuwe seizoen in de European Talent Cup, een van de drie driekleurenpijlen van het Italiaanse team naast regerend kampioen Guido Pini en Giulio Pugliese. De 15-jarige uit Pietra Ligure start weer na een moeilijke periode van twee jaar door fysieke problemen, met name in 2022 deed hij niet eens mee! Er is dan ook een groot verlangen om voor zichzelf op te komen, een injectie met vertrouwen kwam ook uit de laatste Rookies Cup-selecties: Bertola werd niet gekozen, maar het waren zeer bemoedigende proeven. Waar is het verhaal begonnen, waar kan en wil het heen? Ons gesprek.
Edoardo Bertola, laten we bij het begin beginnen: waar begint jouw verhaal?
Ik begon met racen toen ik ongeveer 6 jaar oud was op minifietsen. Vanaf het begin vond ik het meteen leuk, laten we zeggen dat het een passie is die ik van mijn oom en vader heb geërfd. Toen ik ze zag racen, zei ik tegen mezelf dat ik het ook wilde proberen. Meteen het volgende jaar begon ik mijn eerste minibike-kampioenschap te doen, het was duidelijk allemaal vreemd omdat ik nog steeds niets wist van deze omgeving. Vanaf het tweede jaar schoof ik op in categorie, later was ik ook de enige die aan twee kampioenschappen meedeed [minimoto Junior C con una DM motorizzata GHR, Ohvale 160 4] twee jaar lang altijd eindigend in de top 3.
Toen kwam de grote stap.
Ja, ik ben overgestapt op de ELF CIV in de categorie PreMoto3. Het eerste jaar was moeilijk, ook omdat ik de enige was in een vrij nieuw team, met nieuwe motoren. Het beste resultaat van het seizoen was een 5e plaats, maar ik had het behoorlijk moeilijk.
We vinden je dan altijd in dezelfde categorie, tot aan het grote probleem.
In 2021 kwam ik in Imola zwaar ten val en liep ik een gecompliceerde breuk in mijn dijbeen op. Ze brachten me naar het ziekenhuis, ik werd geopereerd en ze plaatsten een plaat van 30 cm met vier schroeven. Ik verbleef 2-3 weken in het ziekenhuis, daarna moest ik veel revalideren, het duurde bijna 3 maanden voordat ik weer kon lopen zonder krukken. Ik heb fysiotherapie gedaan, in het water, alles om zoveel mogelijk te herstellen en ik ben erin geslaagd terug te komen voor de Mugello-race nog steeds op krukken. Maar na twee diensten hield ik het niet meer, het deed echt te veel pijn, dus donderdag besloten we naar huis te gaan.
Je hebt het later nog eens geprobeerd.
Laten we zeggen dat het een hele tijd duurde om het incident uit mijn hoofd te krijgen, ik crashte met ongeveer 180 km/u. We besloten toen om ons klaar te maken voor de Vallelunga-ronde, het was een test om te zien of ik kon fietsen, zonder op resultaat te mikken. Ik wilde zien of ik genezen was, zelfs als ik de schoenen nog had. Maar ik slaagde erin om, zij het met veel inspanning en pijnstillers, te rennen en de race uit te rijden. Ik wist toen dat ik weer kon trainen. Maar het jaar daarop, dus in 2022, moest ik alles uitdoen: omdat ik heel jong was, zou mijn been gegroeid zijn en zou ik er last van hebben gehad.
Vanaf het begin dan met de revalidatie.
Opnieuw met 3-4 maanden fysiotherapie, misschien was het erger dan toen ze de plaat en schroeven op me plaatsten. Het ging goed en hier sta ik weer op krukken… Helaas kon ik niets doen, dus ik dacht er maar aan om me goed voor te bereiden op het volgende jaar, dus 2023, beslissend om naar ETC te gaan. Deze winter ben ik naar Spanje gegaan en heb veel getraind met de SPN Riders Academy van Nico Ferreira, waarbij ik veel op verschillende circuits heb gereden om me voor te bereiden op dit seizoen. Na een jaar afwezigheid zou het al zwaar genoeg zijn geweest.
Hoe gaat het nu met het been?
Er is geen probleem meer, ze hebben me alles afgenomen. Ik heb slechts 3-4 behoorlijk grote littekens, maar verder is alles perfect. Nu ben ik goed.
Edoardo Bertola, jij was ook een van de 15 Italianen die werden opgeroepen voor de selecties voor de Red Bull Rookies Cup 2023.
Vreemd genoeg werd ik geselecteerd en kon ik meedoen. En ik ging snel, ik behoorde tot de beste Italianen! Het enige was echter dat de plaatsen zeer beperkt waren en er maar één Italiaan mee kon doen, dus de beste, terwijl ik altijd 2e-3e was. Ik kwalificeerde me in ieder geval voor de beslissende sessie en heb er alles aan gedaan, altijd alles gegeven. Het was sowieso gek, na zo’n slecht jaar, om daar te komen en meteen hard te kunnen gaan!
Was het een verrassing voor je?
Absoluut! Het is lang geleden dat ik nog kon wedijveren met jongens van een hoger niveau dan ik. Ik had net intensief getraind omdat ik zo snel mogelijk wilde herstellen, ik had al een jaar geen wedstrijden meer gelopen. Het resultaat was heel, heel verrassend. Uiteindelijk hebben ze me niet geselecteerd, maar ik zag dat ik de potentie had om het goed te doen. Dit jaar ga ik het weer proberen.
Maar nu moeten we nadenken over het debuut in de European Talent Cup, hoe bereid je je voor?
Twee weken geleden heb ik in Valencia de eerste officiële test gedaan met het AC Racing team. Het ging heel goed en zoals de keren dat we er zijn, is er geen bijzondere onthechting. Het gevoel met de motor moet ik nog goed krijgen, dit zijn de eerste keren dat ik het gebruik en het is echt moeilijk, vooral als je kijkt naar de jongens die er al een tijdje op racen. Dit jaar gaan we ons best doen om ons te verlossen van een jaar waarin ik praktisch niet kon koersen.
Ondanks alles heeft AC Racing besloten om op jou te wedden voor de ETC.
In de familie en tot op zekere hoogte iedereen drong hierop aan en vertelde me dat ik de definitieve test op de Rookies Cup had gedaan.Rrijders van over de hele wereld testten op gelijke voet: dezelfde motor, dezelfde omstandigheden, een baan waar niemand ooit met die motor gereden. Het ging heel goed, dus besloten ze op mij te wedden. Ik zal dan twee zeer sterke teamgenoten hebben, één is de kampioen van 2022 Guido Pini. Laten we dit jaar kijken of we goede resultaten kunnen behalen.
Edoardo Bertola, heb je al wat vergelijkingen gemaakt met je nieuwe teamgenoten?
Ja, in de Valencia-test kon ik mezelf vergelijken met Guido. De tijden waren al goed genoeg, maar ik heb iets bedacht. Het team heeft ook al jaren ervaring in het CEV, waardoor ze mij het juiste advies gaven. Ook op basis van de aanwijzingen die ik gaf, hebben we goed kunnen werken.
Hoe gaat het met het team?
Alles is perfect, er zijn zowel Spaanse als Italiaanse monteurs en ze zijn allemaal erg aardig. Er heerst een vrolijke sfeer binnen het team, en af en toe maken wij kinderen grapjes over elkaar, lachen we elkaar uit als iemand soms niet goed Italiaans spreekt. De sfeer is erg cool! Dan is er ook nog Nico Ferreira die ons op de baan volgt en ons het juiste advies weet te geven om te verbeteren.
Wat zijn de eerste verwachtingen van deze nieuwe uitdaging?
In staat zijn om rondes te maken, zo niet zoals de eerste, in ieder geval om in de 10 te zitten, en dan langzaam te klimmen. Voor de eerste race mik ik op de 15: ik heb een jaar niet geracet en met tegenstanders van dat niveau kun je er niet aan denken om groots te winnen. Hoewel ik natuurlijk kan proberen mezelf te laten gelden.