Mocht iemand nog twijfelen, Mandalika heeft het antwoord gekregen. Dominique Aegerter heeft opnieuw zijn stempel gedrukt op het Supersport Wereldkampioenschap en is daarmee de tweede opeenvolgende wereldkampioen in de categorie. Na het behalen van de MotoE-titel die hij de afgelopen twee jaar had gemist, presteerde de ervaren Zwitserse rijder beter dan de concurrentie en sloot opnieuw een geweldig jaar af met een hoog cijfer. Resultaten kwamen binnen in slechts drie jaar, dat is sinds Aegerter het Wereldkampioenschap verliet. Wel vermelden we de verschijning dit jaar voor een uitzonderlijke test met Suzuki, een ‘cadeautje’ na de elektrische titel. Je vraagt je af wat er zou zijn gebeurd als hij Moto2 een paar jaar eerder had verlaten …
De lange wereldperiode
De 32-jarige Rohrbach heeft namelijk het grootste deel van zijn leven in het MotoGP Wereldkampioenschap doorgebracht. Drie volle jaren in 125cc, gevolgd door 10 seizoenen in Moto2 plus enkele wissels, alvorens over te stappen. In al die periode behaalde hij een overwinning en vier andere podiumplaatsen, allemaal alleen in de tussenklasse, met de vijfde plaatsen in de periode van twee jaar 2013-2014 als beste eindresultaten ooit. Twee van zijn vier top tien in het rijdersklassement, een totaal van 1025,5 punten op het scoreformulier. In 2020 vinden we hem niet meer in de ‘klassieke’ categorieën, maar hij is een van de jongens die zijn debuut maakt in de MotoE, het elektrische WK dat vorig jaar werd geboren. In 2021 vinden we hem, naast zichzelf te herhalen, op zijn debuut in het Supersport Wereldkampioenschap. Het begin van een ander verhaal, van de weg die naar zijn wijding leidt.
Aegerter, de doorstart
In zijn eerste jaar staat MotoE derde met twee overwinningen en nog twee podia in de zeven races die in totaal zijn verreden. Niet slecht voor een debuut, maar het is nog maar het begin. Het jaar daarop wordt hij 2e, in deze 2022 weet hij alles op een rijtje te zetten en zich te vestigen: drie overwinningen, zeven andere podiumplaatsen en twee vierde plaatsen in de 12 betwiste races verklaren duidelijk waarom de titel in zijn handen belandde. Maar er is ook Supersport en het is een ander soortgelijk verhaal, het doet het inderdaad nog beter. Hij maakte zijn debuut in 2021, ook hij slaat de ronde op Montmeló over vanwege de gelijktijdigheid met de MotoE, maar er verandert weinig. Drie vijfde plaatsen als slechtste resultaten van het seizoen, 10 overwinningen, nog eens vijf podiumplaatsen: Dominique Aegerter is geweldig, hier is de verdiende Supersport-kroon voor hem. De intrede van het rechte been in de productiederivaten is geen bijzonder feit, maar slechts de eerste handeling van een groei die zich herhaalt en verbetert in deze 2022.
Hij is wereldwijd
Het enige ‘smet’ van dit seizoen is de etappe in Most: het ongeval in Race 1, de diskwalificatie in Race 2 wegens onsportief gedrag, met bekentenis en excuses van de coureur. Voor de rest mag je hem eigenlijk niets vertellen, je hoeft alleen maar op te sommen wat hij deed tijdens de andere wereldgebeurtenissen. Aegerter behaalde 16 overwinningen van het seizoen, de laatste in Race 2 in Mandalika, evenals drie andere podiumplaatsen en twee vierde plaatsen als slechtste resultaten van het jaar. Een van de P4’s is gisteren ook aangekomen in Indonesië, een resultaat meer dan genoeg om de rekeningen te sluiten. Sterker nog, zijn rivaal Lorenzo Baldassarri was gevallen… Wiskundig gezien was een P13 genoeg voor hem, in de praktijk pakte de Zwitser de eerste plaats net naast het podium, waarmee hij het tweede feest voor Ten Kate in twee jaar aftrapte. Alweer een geweldig jaar dat dit keer het ticket waard is voor de Superbike met GRT Yamaha, geflankeerd door de ex MotoGP Remy Gardner. En het zal een ander avontuur zijn om te observeren, Aegerter zou echt andere verrassingen kunnen bieden.
“Hoe ik mijn droom heb ontworpen” de biografie van de goochelaar Adrian Newey beschikbaar op Amazon
Foto: worldsbk.com