Ktoś, kto błąkał się po boksach Misano incognito, przysięga, że Alvaro Bautista okrążył MotoGP znacznie szybciej, niż twierdzi Ducati. Powiedzmy sobie jasno, szeroko rozpowszechniony urbi et orbi 1’32″590 to w każdym razie dobry czas, biorąc pod uwagę, że Hiszpan nie jeździł prototypem od pięciu lat, nie znając najnowszej generacji Michelinów, aerodynamiki i tak dalej. W końcu dzieli nas tylko sześć dziesiątych od najszybszego okrążenia wrześniowego GP. W sumie niezła jazda. Ale kto nam powie, że Ducati powiedział to dobrze? Nikt. Postaw się na ich miejscu: gdyby Bautista faktycznie okrążył jeszcze szybciej, powiadomienie ich o tym byłoby nieco destabilizujące dla ośmiu kolarzy, którzy jeżdżą na Desmosedici w Mistrzostwach Świata. Ale niezależnie od tego, czy jest to „właściwe”, czy nie, czas okrążenia jest ostatecznie względnym szczegółem. Test Bautisty w MotoGP był bardzo intrygujący z zupełnie innych powodów. Tutaj są.
Motocykle to epicka i szalona opowieść
Alvarito ma 39 lat, o trzynaście więcej niż Francesco Bagnaia i należy do wymarłego pokolenia jeźdźców. Casey Stoner, Jorge Lorenzo, Valentino Rossi i Andrea Dovizioso. Wszyscy wielcy tej epoki już się poddali: niektórzy na jakiś czas, niektórzy niedawno. Z drugiej strony Bautista jest w pełnym wigorze konkurencyjnym. Bez dwóch zdań wygrał Mistrzostwa Świata Superbike w 22 roku iw tym pierwszym spojrzeniu jako numer jeden jest jeszcze lepszy: 14 zwycięstw w 15 wyścigach. Toprak Razgatliouglu i Jonathan Rea, dwaj giganci, rzucają w przyszłe marzenia prezent złożony z drugiego i trzeciego miejsca, jeśli jest dobry.
Bautista jechał Ducati MotoGP przez dwa pół dnia w Misano, sam, z dala od telewizji, dziennikarzy i całej reszty. Mimo to zainteresowanie ludzi było bardzo duże, liczba odbiorców specjalistycznych witryn gwałtownie wzrosła, a sieci społecznościowe oszalały. Wszyscy zastanawiali się, ile strzelił. Oznacza to tylko jedno: motocykle, nawet dzisiaj, nie potrzebują youtuberów i tiktokerów, ale dobrych historii do opowiadania. Lepiej epickie i trochę szalone, jak ten 39-latek z Madrytu, który zamiast przejść na emeryturę i cieszyć się dwiema dziewczynami, wrócił do gry w MotoGP. Z serią pomysłów do uruchomienia…
To jasne, że tak się dzieje
“Ten test to tylko nagroda za zdobycie mistrzostwa świata.” to niewinne kłamstwo, które powiedział nam Alvaro Bautista przed rozpoczęciem zdjęć. Gdyby tak było, wystarczyłoby mu przejechać kilka okrążeń w dogodniejszej logistycznie okazji dla Ducati, być może pod koniec jednego z poniedziałkowych testów rozłożonych w kalendarzu Mistrzostw Świata. Nie pomogłoby zmobilizowanie zespołu testowego i połowy armii techników. Obecność wielkiego szefa Luigi Dal’Igna, który zafascynowany Bautistą od czasów Mistrzostw Świata 125 cm3 (2006) z Aprilią, nie był nawet konieczny. To, że Bautista powróci do MotoGP jako zawodnik jest praktycznie pewne. Aruba, czyli właściciel-sponsor oficjalnego zespołu Ducati Superbike, wspiera także okazjonalną dziką kartę MotoGP testera Michele Pirro. Tak więc infrastruktura (i związane z nią umowy gospodarcze) już istnieją. Wystarczy zmienić numer na D16.
Dorna to zrozumiał…
Fani zastanawiają się, co Alvaro Bautista mógłby zrobić wśród dzisiejszych dzieciaków MotoGP. Prawdopodobnie będzie silny, może bardzo silny. Ale ostatecznie wynik jest drugorzędny, są inne dominujące elementy. Jeden za wszystkich: Dorna w końcu zrozumiała, że rywalizacja Superbike i MotoGP to fantastyczna iskra zainteresowania. Jako menadżer MotoGP, przez dwadzieścia lat Carmelo Ezpeleta postrzegał Superbike jako dym i lustra. Wręcz przeciwnie, Superbike w rękach braci Flammini zawsze wykorzystywał najwyższą klasę jako lustro odbijające, aby z roku na rok zwiększać widownię i zainteresowanie. Z prostym przepisem: wyróżnij się. W MotoGP fajni jeźdźcy, w Superbike twardzi, grający ramię w ramię na ostatnim zakręcie na staromodnych torach. To działało świetnie.
Zaczynając od zera w 1988 roku, w ciągu niespełna dziesięciu lat Superbike stał się bardzo niebezpieczną alternatywą dla Mistrzostw Świata, które rozkwitły już w 1949 roku. W niektórych krajach, takich jak Wielka Brytania, Superbike był szybszy niż MotoGP przez lata. Do tego stopnia, że w 2012 roku, aby zakończyć niewygodny konflikt, Dorna kupiła alternatywę. A w następnych latach, będąc monopolistą, ledwo ją utrzymywała przy życiu, pilnując, by nie powodowała żadnych zakłóceń. Po dziesięciu latach Hiszpanie zrozumieli, że Superbike może stać się również dla nich zasobem. Test Bautisty w Misano został doceniony i wypromowany w najlepszy możliwy sposób. To epokowy przełom.
Pięć okazji
Dodajmy więc dwa do dwóch: jeśli test spotkał się z podobnym odzewem, wzbudzając uwagę, zainteresowanie, a tym samym biznes, wyobraź sobie, że Dorna nie robi wszystkiego, aby skłonić Alvaro Bautistę do ścigania się. Może tylko raz: wyzwanie bez odwołania miałoby swój urok. Ale ponieważ dzisiejsza jazda na motocyklu to bulimia, łatwo jest, że wielcy kierowcy myślą o czymś bardziej istotnym. Kalendarz mógłby pozwolić na obecność Alvaro Bautisty w pięciu GP, ponieważ wielu będzie ścigać się, gdy Mistrzostwa Świata Superbike już się zakończą. Pierwszym przydatnym miejscem jest Phillip Island, 22 października: w 2018 roku, jako zastępca Jorge Lorenzo w fabrycznym Ducati, Bautista zajął czwarte miejsce, dając Dovi pokrzywkę i wracając do domu z wieloma oskarżeniami. „Ducati wie, co chciałbym robić” – brzmiało powitanie Bautisty z Misano. Nie wiemy, ale możemy to sobie wyobrazić.