Czy kobieta może jechać szybciej niż mężczyzna? Tak, dzisiaj tak. Wiele dziewcząt obecnie to wykazało, ale na początku XX wieku wydawało się to naprawdę niemożliwe. Jednak Ettorina Sambri, znana jako Vittorina, była prawdziwą mistrzynią, pierwszą Włoszką, a może i Europejką, która zabłysnęła w motocyklach.
Urodziła się 12 grudnia 1891 roku w Vigarano Mainarda, małej wiosce w prowincji Ferrara. Jej ojciec był karczmarzem, a ona była piątym z siedmiorga dzieci. Po startach w kolarstwie latem 1913 roku wziął udział w Premio Ferrara, zdobywając dwa drugie miejsca. Niedługo potem próbował swoich sił na torze wyścigowym w Faenzie w dwuosobowym wyścigu z jednym z najlepszych kierowców tamtych czasów i pokonał go.
Triumf di Faenzy wywołał wielkie poruszenie, ale poszły za nim inne. W 1914 roku udało mu się zająć drugie miejsce w klasie 350 cm3 na torze w Cremonie na 190-kilometrowej trasie, dotrzymując kroku mistrzowi Miro Maffeisowi.
Moto Borgo zdecydowało się wtedy przyjąć ją na ambasadorkę marki. Od 1920 roku startował w klasie 500 cm3 na Borgo 500, który osiągał prędkość 95 km/h, co było imponującą prędkością jak na tamte czasy.
Wielu jego kolegów nie akceptowało pobicia przez kobietę i dlatego było przekonanych, że kryje w sobie podwójną tożsamość, że w rzeczywistości jest mężczyzną. Oprócz tego, że była bardzo szybka, była także bardzo niekonwencjonalna jak na swoje czasy: z pewnością nie jest klasyczną młodą damą i była niezwykle zdeterminowana.
W 1924 roku otworzył warsztat, który później stał się oficjalnym dealerem Moto Guzzi w prowincji Ferrara. Vittorina Sambri pracowała tam jako mechanik aż do jej zamknięcia w 1961 r., a kilka lat później zmarła w wigilię swoich 74. urodzin.
Zdjęcie społecznościowe
Jonathan Rea, oficjalna biografia dostępna na Amazon