Το δεύτερο Σαββατοκύριακο ως παγκόσμιος αναβάτης είναι επίσης στο αρχείο. Ο Mattia Rato εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο αυτή την ευκαιρία στην Mandalika SAG Team, αγωνιζόμενος επίσης στο Catalunya GP για να αντικαταστήσει τον τραυματία Taiga Hada. Και υπάρχει ακόμα μια μικρή αναλαμπή φωτός και για τον Misano, η επιστροφή του Ιάπωνα αναβάτη δεν είναι ακόμα σίγουρη… Προς το παρόν πάντως ο 18χρονος από τη Λομβαρδία, που είναι μέλος της AGR Team στο το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Moto2, εκμεταλλεύεται αυτή τη διπλή ευκαιρία, περιμένοντας τις δοκιμές στα μέσα Σεπτεμβρίου στην Αραγονία και μετά την επανεκκίνηση του πρωταθλήματος τον Οκτώβριο. Πώς αξιολογεί όμως τον εαυτό του ο Mattia Rato μετά από αυτούς τους δύο γύρους; Τι έμαθες στο Παγκόσμιο Κύπελλο; Η συνέντευξή μας.
Mattia Rato, 2ο Σαββατοκύριακο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2.
Ήξερα ήδη τη Μπαρτσελόνα, αλλά ήταν λίγο δύσκολο να προσαρμοστώ στο ελαστικό: στην Αυστρία χρησιμοποιήσαμε πιο μαλακό ελαστικό από αυτό στο JuniorGP, αυτό ήταν πιο δύσκολο. Ωστόσο, δουλέψαμε πολύ, το φτιάξαμε και πήγαμε γρήγορα πάντως. Ο καλύτερος χρόνος μου και του πρώτου είναι 1,4 δευτερόλεπτα, μόνο που στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Moto2 βρίσκεσαι 25ος! Αλλά τελικά είμαι πολύ χαρούμενος με το Σαββατοκύριακο.
Η γνώση του κομματιού σας βοήθησε ήδη πολύ;
Εξαιρετική! Μπήκα στην Αυστρία και δεν κατάλαβα καλά πού βρισκόμουν, πέρα από το τεχνικό πρόβλημα που μπορεί να συμβεί. Αυτή τη φορά μπήκα και ήξερα πού να απευθυνθώ.
Μιλήστε μας για τις διάφορες συνεδρίες.
Αυτή τη φορά καταφέραμε να κάνουμε όλους τους γύρους. Οι προκριματικές ήταν πολύ χαοτικές τότε, αλλά τα κατάφερα καλά σε σύγκριση με αυτό που έκανα στην Αυστρία. Ο αγώνας πήγε καλά επίσης, έμεινα στο πελοτόν και μπόρεσα να παλέψω με άλλους αναβάτες, κάτι που δεν είχα καταφέρει να κάνω στο παρελθόν. Στους δύο τελευταίους γύρους όμως έκλεισε το μπροστινό ή το πίσω μέρος και οι άλλοι έπιασαν ένα μικρό κενό, οπότε σκέφτηκα να τα καταφέρω και να φτάσω στο τέλος.
Σε σύγκριση με τον Ευρωπαϊκό γύρο Moto2 στην Καταλονία, έπρεπε να αλλάξετε κάτι;
Έπρεπε να προσαρμοστώ στη διαφορετική σύνθεση από καουτσούκ: στο JuniorGP έχουμε ένα για όλη τη χρονιά, ενώ στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα εξαρτάται από την πίστα. Ως αποτέλεσμα, άλλαξα αρκετά τις γραμμές και επομένως και τον τρόπο που οδήγησα. Με το μαλακό [in Austria] Θα μπορούσα να γέρνω περισσότερο, να είμαι πιο γρήγορος στη μέση της γωνίας, αλλά με αυτό, για να πάω πιο γρήγορα, έπρεπε να σηκώσω το ποδήλατο πολύ νωρίτερα. Όντας πίσω από τους άλλους, το κατάλαβα πιο γρήγορα, αλλά ξεκίνησα με πιο αργό ρυθμό από αυτό που είχα σκοπό να κάνω και μετά συνέχισα να βελτιώνομαι.
Mattia Rato, ήταν λοιπόν ένας «διαφορετικός» αγώνας για σένα;
Όχι, ήταν σχεδόν ο ίδιος αγώνας. Λίγη επιστροφή στους πρώτους γύρους, μετά διαχείριση ελαστικών μέχρι το τέλος. Υπάρχει μικρή πρόσφυση στη Βαρκελώνη, οπότε το ελαστικό θερμαίνεται και πέφτει πολύ προς το τέλος του αγώνα. Υπήρχε επίσης αρκετή βρωμιά, είχα σκόνη μέσα στο κοστούμι μου στο τέλος του αγώνα, μετά την Παρασκευή χτύπησα μερικές πέτρες και είχα μερικές μελανιές στο λαιμό μου. Είναι χαρακτηριστικό της πίστας, το ίδιο είναι και στο CEV, μόνο που με λίγο πιο μαλακό λάστιχο ταλαιπωρήθηκες λιγότερο.
Γενικά, πώς μεγαλώσατε σε σύγκριση με την Αυστρία;
Στα προκριματικά έκανα πολλά λάθη, αυτή τη φορά τα κατάφερα καλύτερα και πήγα πιο γρήγορα. Στον αγώνα τότε καταφέρνω πάντα να πηγαίνω καλύτερα από ό,τι στις ελεύθερες δοκιμές ή στις κατατακτήριες. Στην Αυστρία είχα τερματίσει 19ος, αλλά πολλοί άνθρωποι είχαν τρακάρει και δύο είχαν ξαναρχίσει τον αγώνα: εμφανίστηκα πιο μπροστά, αντίθετα ήμουν προτελευταίος. Λιγότεροι άνθρωποι τράκαρε αυτή τη φορά, τερμάτισα 22ος αλλά πήγε πολύ καλύτερα: έμεινα στην ομάδα, πάλεψα, πέρασα κάποιους αναβάτες… Είμαι πιο χαρούμενος, έγινε ένα μεγάλο βήμα μπροστά.
Mattia Rato, τι σήμα θα έδινες στον εαυτό σου;
Δίνω στον εαυτό μου 7 και μισό. Ας πούμε ότι είμαι ρεαλιστής.
Πόσο θα σας βοηθήσουν αυτοί οι δύο GP στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Moto2;
Πολύ! Ειδικά σχετικά με το να κάνετε το ποδήλατο σωστά πιο γρήγορα και να βρείτε το όριο πιο γρήγορα για να πηγαίνετε γρήγορα. Οι αγώνες CEV μου φάνηκαν μακρύι, αλλά τώρα σχεδόν αισθάνονται σαν σπριντ. Μετά στα προκριματικά έπρεπε να ξυπνήσεις αμέσως για να ρυθμίσεις την ώρα, ένα τέταρτο της ώρας δεν κρατάει τίποτα. Ξέρω λοιπόν ότι μπορώ να βάλω μια καλή στιγμή αμέσως με το πρώτο ελαστικό, μετά να το σκεφτώ, να επιστρέψω, να αλλάξω και να κάνω ακόμα καλύτερα: θα είναι υπέροχο χέρι.