Η Honda ήταν η μοτοσυκλέτα που νικούσε στο World Supersport για πολλά χρόνια, κατακτώντας τον τίτλο των αναβατών εννέα φορές. Από τον πρώτο θρίαμβο του Fabien Foret το 20022, υπήρξαν επαναλαμβανόμενοι θρίαμβοι με τους Chris Vermeulen, Karl Muggeridge, Sebastien Charpentier (δύο φορές), Kenan Sofuoglu, Andrew Pitt και τέλος Michael van der Mark το 2014. Στη συνέχεια, το ένδοξο CBR-RR βγήκε από το σκηνή, αφήνοντας το πεδίο ανοιχτό πρώτα στην Kawasaki και τέλος στη Yamaha, κυρίαρχο των τελευταίων εκδόσεων. Την επόμενη χρονιά η Honda επιστρέφει με στυλ με δύο αναβάτες τους οποίους θα διευθύνει η ομάδα Mie του Midori Moriwaki με την άμεση υποστήριξη του HRC, του αγωνιστικού τμήματος του γίγαντα του Τόκιο.
Race Base
Το έργο είναι συναρπαστικό για πολλούς λόγους, ο πρώτος από τους οποίους είναι ότι το οδικό CBR600-RR δεν κυκλοφορεί πλέον στην Ευρώπη. Η έκδοση που θα δούμε στην πίστα, αφού περάσουμε τις φανέλες των ομολόγων, είναι η «Race Base», δηλαδή η αγωνιστική έκδοση που λάνσαρε η HRC το 2020 για τους αθλητικούς πελάτες της. Χωρίς την πανδημία, η επιστροφή στο Παγκόσμιο Κύπελλο θα είχε γίνει δύο χρόνια νωρίτερα.
Πόσο δυνατό θα πάει;
Χάρη στη φόρμουλα Next Generation, ο παγκόσμιος πρωταθλητής Supersport ανέκτησε δυναμική και βλέπει τις 600 τετρακύλινδρες μοτοσυκλέτες των Yamaha, Kawasaki, καθώς και το Ducati V2 (955 cc) και το τρικύλινδρο MV Agusta (800 cc) και το Triumph (765 cc) στην εκκίνηση. Για να γίνει ομοιογενής η απόδοση τέτοιων διαφορετικών μοτοσυκλετών, ισχύει ένας «μεταβλητός» κανονισμός, ο οποίος παρεμβαίνει σε διάφορες παραμέτρους (στροφές κινητήρα, μονάδες ελέγχου κ.λπ.) κατά την κρίση των τεχνικών ελεγκτών. Το concept είναι λίγο περίεργο, αλλά λειτούργησε, γιατί οι αγώνες του ’22 ήταν θεαματικοί και γεμάτοι πρωταγωνιστές. Από τις πέντε μάρκες στην αρχή, μόνο το Ducati V2 δεν κατάφερε να κερδίσει, παρόλο που έφερε διάφορους αναβάτες στο βάθρο αρκετές φορές. Στο περιβάλλον Supersport, η επιστροφή της Honda αντιμετωπίζεται με κάποιο σκεπτικισμό, κυρίως επειδή η ομάδα Mie στο Superbike από το 2019 έως σήμερα δεν έχει λάμψει ακριβώς όσον αφορά τις επιδόσεις. Αντίθετα, καλό θα ήταν να ανησυχούν επειδή το δυναμικό CBR600-RR είναι πολύ υψηλό. Στους ασιατικούς αγώνες η Honda είναι η μοτοσυκλέτα που πρέπει να νικήσει στην κατηγορία.
Τομέας στο ARRC
Η Honda ήταν δυνατή σε Όλη την Ιαπωνία ενώ στο πρωτάθλημα αγώνων δρόμου της Ασίας, την ασιατική ηπειρωτική σειρά, διέλυσε τους πάντες, κερδίζοντας 9 στους δέκα αγώνες και τοποθετώντας τέσσερις αναβάτες στην κορυφή της βαθμολογίας. Ο τεχνικός κανονισμός ARRC είναι ελαφρώς διαφορετικός από αυτόν του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, ο οποίος είναι πιο περιοριστικός. Όμως όσοι γνωρίζουν καλά την κατάσταση στο γήπεδο διαβεβαιώνουν ότι η Honda θα είναι πολύ τρομακτική. Ο Andrea Ballerini, εκτός από τεχνικός επικεφαλής της επίσημης Triumph, είναι σύμβουλος μιας ομάδας της Μαλαισίας που θα αγωνιστεί στο ARRC με τη Yamaha. “Αντιμετωπίζουμε μια απίθανη πρόκληση επειδή το CBR600-RR ήταν πρακτικά ασυναγώνιστο στην Ασία τον τελευταίο καιρό». εξηγεί ο πρώην αναβάτης πρωταθλητής 125GP. “Βλέποντάς το να αγωνίζεται στην Ασία, πείστηκα ότι αυτή η μοτοσυκλέτα θα ήταν πρωταγωνιστής και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και αναρωτήθηκα γιατί κανείς δεν το στόχευε. Το ’23 θα βρεθούμε ξανά, και είναι τύχη μας που η ομάδα του Mie δεν έχει ποντάρει σε κάποιο μεγάλο όνομα στην κατηγορία, αλλά θα εμφανιστεί με δύο άπειρους αναβάτες…”
Προσέξτε τον Tarran MacKenzie
Δεν θα δούμε τη Honda να αγωνίζεται στους δύο εναρκτήριους αγώνες, 25-26 Φεβρουαρίου στο Phillip Island (Αυστραλία) και την επόμενη εβδομάδα στο Mandalika της Ινδονησίας. Ποδήλατα, ανταλλακτικά και ανταλλακτικά εξέλιξης φτάνουν απευθείας από την Ιαπωνία, επομένως η ομάδα της Mie είναι πολύ πίσω στη δουλειά. Η περιπέτεια του Tarran MacKenzie, πρώην πρωταθλητή της Βρετανίας Superbike, και του Μαλαισιανού Adam Noroddin, θα ξεκινήσει στις 22-23 Απριλίου από το Assen, τον πρώτο ευρωπαϊκό γύρο. Είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι ένας κορυφαίος αναβάτης όπως ο Tarran MacKenzie, ο οποίος έχει αγωνιστεί για χρόνια στο BSB με την κορυφαία ομάδα της Yamaha, αποδέχτηκε την πρόκληση χωρίς να έχει συγκεκριμένες εγγυήσεις ανταγωνιστικότητας απευθείας από το HRC. Επιπλέον, λογικά, στη μεσοπρόθεσμη προοπτική του άλματος στο Superbike. Οι αντίπαλοι καλά θα έκαναν να μην υποτιμήσουν τη Honda, πόσο μάλλον τον αναβάτη….
Jonathan Rea η υπέροχη βιογραφία: “In Testa” διαθέσιμη στο Amazon