Ο Τοπράκ Ραζγκατλίογλου στόχευε στους τρεις του είδους και να αμφισβητήσει την πρωτοκαθεδρία της Superbike. Αντίθετα, ο Alvaro Bautista απάντησε με τον ίδιο τρόπο: η απευθείας αναμέτρηση Yamaha εναντίον Ducati έληξε 2-1 αλλά στην ισορροπία ο Ισπανός άφησε μόλις τρεις βαθμούς στο γήπεδο. Ο κυρίαρχος πρωταθλητής αντιμετωπίζει το τρίπτυχο στο νότιο ημισφαίριο (9 αγώνες, 186 βαθμοί πάνω για αρπαγές) με παθητικό -56 από την κορυφή του κόσμου. Απέναντι σε έναν τόσο σκληρό συνδυασμό, το να επιβεβαιώνεται ως #1, μέχρι σήμερα, φαίνεται να είναι ένα εγχείρημα στα όρια του δυνατού. «Το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει» Ο Τοπράκ προειδοποιεί. Αλλά ότι στην καρδιά του το πιστεύει σοβαρά, όλα θα αποδειχθούν.
«Στην ευθεία έχασα μισό δευτερόλεπτο»
Όπως και ο Jonathan Rea, ο άλλος άμεσος αντίπαλος της Ducati τόνισε επίσης την ανωτερότητα του Panigale V4 στην ευθεία. «Από το τελευταίο κόρνερ μέχρι το πρώτο ο Μπαουτίστα μου κέρδιζε 5-6 δέκατα κάθε φορά» επισήμανε ο Ραζγκατλίογλου. Αν από τις τηλεοπτικές εικόνες η κατάσταση φαινόταν εμφανής, με το Κόκκινο #19 να περνάει με εξαιρετική ευκολία τους αντιπάλους, από την ανάλυση των δεδομένων δεν φαίνεται όλη αυτή η υπεροχή. Στους 20 γύρους, το καλύτερο T1 του Alvaro Bautista (ο πρώτος τομέας) ήταν 31 ″ 544, έναντι Toprak σε 31 ″ 591 και Rea 31 ″ 663. Χορεύουν μερικά χιλιάρικα, όχι δέκατα. Η σύγκριση των μέγιστων ταχυτήτων είναι λιγότερο ενδεικτική, γιατί στο Superbike παρέχονται τα απόλυτα δεδομένα, δηλαδή το μοναδικό καλύτερο πέρασμα, όχι ο μέσος όρος των πέντε ταχύτερων όπως στο MotoGP. Επομένως, η επίδραση του φαινομένου αφύπνισης είναι σημαντική. Σε κάθε περίπτωση, οι τιμές που καταγράφηκαν στον αγώνα 2 είναι οι εξής: Bautista 317,8 km/h, Toprak 315 km/h, Rea 315 km/h. Και πάλι, οι διαφορές είναι ελάχιστες.
Το σχέδιο που δεν λειτούργησε
“Ο Αλβάρο ήταν πολύ γρήγορος στο προσκήνιο, αλλά το σχέδιο ήταν να μείνει εκεί μαζί του, να τον πάρει πίσω και να περιμένει να ξεκινήσει την επίθεση στους τελευταίους γύρους». αποκάλυψε ο Ραζγκατλίογλου. Με πέντε γύρους πριν, εξαπέλυσε μια αποφασιστική επίθεση, αιφνιδιάζοντας τον οδηγό της Ducati, ο οποίος όμως έβαλε τα πράγματα σε τάξη στην επόμενη ευθεία. Από εκεί και πέρα, συνειδητοποιώντας ότι ο Τούρκος παίκτης θα ήταν πολύ επιθετικός, ανέβασε κι άλλο ρυθμό και η πρόκληση τελείωσε. «Για να μείνω μαζί του ζήτησα πάρα πολλά από τα λάστιχα, στο τέλος ο μπροστινός έτρεχε σε κάθε γωνία, δεν μπορούσα πλέον να επιτεθώ. Άλλωστε, δύο στις τρεις νίκες δεν είναι κακές». Ο Μπαουτίστα δεν χάνει ούτε ένα χατίρι, αλλά ο Τούρκος δεν θα τα παρατήσει τόσο εύκολα.
Στο Amazon «How I designed my dream» η αυτοβιογραφία του ιδιοφυούς Adrian Newey