Για όλους είναι απλά Τζορτζίνο. Ο Giorgio Lazzari είναι ένας από τους ιστορικούς μηχανικούς του CIV, αλλά εργάστηκε επίσης για μεγάλο χρονικό διάστημα στο World Superbike paddock, ιδιαίτερα στα Supersport και Superstock 600. Πρώην μηχανικός της Bimota, ήταν πάντα κοντά στον Stefano Morri και τον ακολουθούσε καθ’ όλη τη διάρκεια του περιπέτειες: από τα πρώτα χρόνια της Bike Service Racing Team μέχρι σήμερα. Ανάμεσα στους αναβάτες για τους οποίους έχει ετοιμάσει τη μοτοσυκλέτα είναι πολλά γνωστά ονόματα, συμπεριλαμβανομένου του Toprak Razgatlioglu, για τον οποίο ήταν μηχανικός την εποχή της πρώτης του διεθνής νίκης το 2015.
Ο Giorgio Lazzari ήταν ο μηχανικός του Franco Morbidelli στο Stock 600, των Niccolò Canepa, Mattia Casadei, Luca Bernardi, Roberto Tamburini, Massimo Roccoli και πολλών άλλων.
«Δούλεψα 21 χρόνια στη Bimota – Ο Giorgio Lazzari λέει στον Corsedimoto – μετά φρόντισα τα ξυλουργικά μηχανήματα. Το βράδυ όμως ετοίμασα τα αγωνιστικά ποδήλατα. Ανάμεσα στα διάφορα τρόπαια, το CIV και το Παγκόσμιο Κύπελλο, παρακολούθησα τα paddock από το 1993 έως το 2021. Κάνω ακόμα κάτι με τον Stefano Morri αλλά τώρα λιγότερο και μόνο στο εργαστήριο. Αυτός και εγώ έχουμε δουλέψει μαζί ειδικά με τα Bimotas, τα Aprilia, τα Yamaha R6 και τελευταία με τα R1. Τώρα είμαι συνταξιούχος. Στο παρελθόν αφιέρωσα όλο τον ελεύθερο χρόνο μου στην ομάδα της Morri: το έκανα με πάθος και δεν ένιωθα καθόλου κουρασμένος. Ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ, αλλιώς δεν θα το έκανα ».
Έχετε συνεργαστεί με πολλούς αναβάτες. Ποιον θυμάσαι περισσότερο;
«Ο Andrea Antonelli είναι ο αναβάτης που έχει μείνει περισσότερο στην καρδιά μου, δυστυχώς έφυγε από τη ζωή: ήταν πολύ προσγειωμένος, πολύ καλό παιδί, με πολλή ανθρωπιά».
Υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο επεισόδιο που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
«Θα ήταν τόσα πολλά. Εγώ, ο Stefano Morri και ο Guido που ήταν ο άλλος ιστορικός μηχανικός που δούλεψε μαζί μας, ζήσαμε μερικές αξέχαστες περιπέτειες. Το πρώτο επεισόδιο που έρχεται στο μυαλό είναι όταν κερδίσαμε το Yamaha R6 Cup Trophy με τον Massimo Roccoli το 2003: στήσαμε το ποδήλατο το βράδυ, με φίλους σχεδόν σε μια μικρή καλύβα».
Πώς έχει αλλάξει η μάντρα CIV τα τελευταία είκοσι χρόνια;
«Τώρα είναι όλοι επαγγελματίες. Μια φορά κι έναν καιρό όλα ήταν πιο γνήσια και ελεύθερης βοσκής. Είχαμε ένα βαν, κυκλοφορούσαμε και διασκεδάσαμε. Τώρα το CIV μοιάζει περισσότερο με Παγκόσμιο Πρωτάθλημα παρά με Ιταλικό».
Έχεις παραιτηθεί τον τελευταίο καιρό. Σας λείπουν οι αγώνες;
«Το πάθος είναι πάντα εκεί και ξεκάθαρα με νοσταλγεί. Αν έλεγα ότι δεν μου λείπουν, ωστόσο, θα έλεγα ψέματα μόνο αν είναι εκεί ο Stefano Morri: Πάντα δούλευα μαζί του και μαζί ζήσαμε τόσο ιδιαίτερες στιγμές που δεν μπορώ καν να τις περιγράψω».
Τι παραμύθι Marco Simoncelli! Η εικονογραφημένη ιστορία “58” πωλείται επίσης στο Amazon Books