Ο Mattia Volpi δεν είναι νέο πρόσωπο στο JuniorGP, αλλά θα είναι «ημι-πρωτάρης» στην κατηγορία Moto2. Ο νεαρός οδηγός από την Potenza, 17 ετών στα τέλη Σεπτεμβρίου, είναι ένα από τα τρία αγόρια που παρατάχθηκε από την ομάδα MMR του Massimiliano Morlacchi αυτή τη σεζόν 2023. Τρεις γύροι που αμφισβητήθηκαν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2021 είναι στο φύλλο αγώνα, αλλά για τον Volpi αυτή θα είναι η πρώτη πραγματική χρονιά στην κατηγορία. Ποιες είναι οι προσδοκίες; Να τι μας είπε.
Mattia Volpi, «βετεράνος» του JuniorGP.
Είμαι στο CEV από το 2019, ξεκινώντας δύο χρόνια στο Talent Cup με την ομάδα του Simoncelli. Το 2021 μετακόμισα στην ομάδα AGR στο Moto3, ενώ το 2022 έκανα τους τρεις πρώτους αγώνες ξανά με το Moto3, για τους τελευταίους τρεις αντίθετα μετακόμισα στο Moto2.
Πώς αξιολογείτε μια αλλαγή εν κινήσει;
Τα αποτελέσματα στο Moto3 ήταν αρκετά φτωχά, εκτός από μερικά κατορθώματα, καθώς και το γεγονός ότι ήμουν πολύ ψηλός [1.78, ndr] και βαρύ, οπότε αποφασίσαμε να αλλάξουμε. Ήδη από τις δοκιμές του Portimao με το Moto2 ήμουν στο μπροστινό γκρουπ, τερμάτισα 12ος στον αγώνα 1. Στην Αραγονία ξεκίνησα 9ος, τερμάτισα 10ος στον αγώνα 1, ενώ στον αγώνα 2 ήμουν κοντά στο βάθρο, αλλά γλίστρησα . Επίσης στη Βαλένθια ήμουν πάντα στην πρώτη ομάδα, αλλά δυστυχώς αναγκάστηκα να αποσυρθώ λόγω ενός προβλήματος με τη μοτοσυκλέτα. Ωστόσο, θα έλεγα μια απολύτως ευνοϊκή αλλαγή.
Το αφεντικό σου Morlacchi σε θεωρεί πρωτάρη στο Moto2. Πώς θεωρείς τον εαυτό σου;
Από τη μια είμαι πρωτάρης, στο τέλος έκανα μόνο λίγα χιλιόμετρα με το Moto2. Αλλά έχω ήδη καταλάβει τα ελαστικά, τις στρατηγικές του αγώνα και εν μέρει τη συμπεριφορά της μοτοσυκλέτας. Από την αρχή του αγώνα, όταν είναι πιο βαρύ με βενζίνη, μέχρι το τέλος όταν γίνεται πιο ελαφρύ. Λίγο 50-50.
Ποιες ήταν οι πιο σημαντικές αλλαγές στη μετάβαση από το Moto3 στο Moto2;
Σίγουρα η δύναμη, που είναι πολύ μεγαλύτερη, αλλά και το βάρος και η οδική συμπεριφορά του ποδηλάτου. Το Moto2 είναι πολύ άκαμπτο και πρέπει να το πας στις στροφές, ενώ το Moto3 ήταν πολύ ελαφρύ και πιο εύκολο από αυτή την άποψη. Η διαφορά μεταξύ καινούργιων και μεταχειρισμένων ελαστικών είναι επίσης πολύ αισθητή, θα έλεγα ακόμη και τα φρένα, είναι πολύ πιο επιθετικά. Γενικά, το Moto2 είναι πολύ πιο γκρινιάρικο από το Moto3.
Πώς κατέληξες να υπογράψεις με την Team MMR;
Μιλήσαμε μέσω του μάνατζέρ μου Φιλίππο Μόντι και έχουμε ήδη μιλήσει μετά τον Πορτιμάο. Είχε δει ότι δεν τα πήγαινα άσχημα, ήξερε σε κάθε περίπτωση ότι ο Ράτο θα άλλαζε και γι’ αυτό έψαχνε για έναν νεαρό και γρήγορο Ιταλό αναβάτη. Επίσης η Rivola, που θέλει να κάνει αυτό το έργο με την Aprilia, είδε τα αποτελέσματα και με ζήτησε συγκεκριμένα.
Μεγάλη ικανοποίηση, σωστά;
Ναί! Αλλά ας πούμε ότι είμαι πιο συγκεντρωμένος στο να ψάχνω αποτελέσματα φέτος, θα είναι πολύ σημαντικό για μένα.
Αλλά η Aprilia σε παρακολουθεί, μήπως πιέζει λίγο;
Ε, ας πούμε ότι σου δίνει και ικανοποίηση και ίσως φόβο μήπως απογοητεύσεις. Αλλά είναι ένα ωραίο κίνητρο για να τα πάμε καλά. Προσωπικά, μπορώ πάντα να χειριστώ την πίεση με θετικό τρόπο.
Έχετε ήδη συγκρίνει τον εαυτό σας με τους νέους συμπαίκτες σας;
Ήξερα τον Antonelli από όψη, όταν αγωνίστηκα με τον Simoncelli έκανε το Παγκόσμιο Κύπελλο με την ίδια ομάδα. Ο Τοθ, από την άλλη, έτρεχα εκεί ως παιδί, μου φαίνεται στο Pre MiniGP, στο MiniGP και στο PreMoto3, όταν έφτιαξα το μπαλαντέρ.
Ο Antonelli είναι ο μόνος με παγκόσμια εμπειρία. Τι μπορείς να «απορροφήσεις» από αυτόν, πόσο μπορεί να σε βοηθήσει να αναπτυχθείς;
Έχει μεγάλη εμπειρία, είναι πολλά χρόνια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και σίγουρα έχει διαφορετική άποψη για το CEV από εμάς. Έχω ακόμα στόχο να το κρατήσω πίσω! Ο Morlacchi ποντάρει περισσότερο σε αυτόν, πρέπει να τον κάνω να αλλάξει γνώμη [risata].
Ποιοι είναι οι εποχικοί στόχοι;
Ας το παραδεχτούμε: Θα ήθελα να είμαι πάντα στην πρώτη 5άδα, να μπορώ πάντα να παλεύω για αυτές τις κορυφαίες θέσεις. Για το πρωτάθλημα, από την άλλη, θα έλεγα ότι είναι ακόμα νωρίς, πρώτα χρειάζομαι μια χρονιά που θα μπορώ να είμαι πάντα μπροστά, μετά θα το σκεφτούμε.
Έχετε ήδη μια ιδέα για το τι χρειάζεστε για να φτάσετε «ψηλότερα»;
Ίσως λίγη διορατικότητα στον ιπτάμενο γύρο. Όσον αφορά τον ρυθμό αγώνα, ήμουν πάντα γρήγορος, αλλά ξεκινώντας από τη δεύτερη σειρά αντί για την τρίτη… Στο Moto3 μπορούσες να ξεκινήσεις τελευταίος, στο Moto2 αλλάζει πολύ.
Πώς βλέπετε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Moto2 φέτος;
Περιμένω την Παρασκευή στο Εστορίλ πρώτα, υπάρχουν τόσοι δυνατοί φέτος. Τράτα [Agius] ήταν πάντα μπροστά με τον Tulovic, είναι σίγουρα ο αναβάτης που πρέπει να νικήσει. Έπειτα υπάρχουν και οι Tatay και Surra από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα… Φέτος είμαστε πολλοί και στο Moto2, σίγουρα θα είναι μια πολύ μαχόμενη κατηγορία.
Ποιο ήταν το πιο δύσκολο σιρκουί για σένα μέχρι τώρα; Για ποια ένιωσες καλύτερα;
Δύσκολο θα έλεγα η Βαλένθια, αλλά πάντα, από το Moto4. Πραγματικά δεν μου αρέσει, είναι πολύ μικρό. Τότε οι Ισπανοί είναι πάντα εκεί γύρω, άρα είναι πολύ δυνατοί. Είναι ένα κομμάτι με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, αν δεν τα ξέρεις γίνεται δύσκολο. Το πιο όμορφο για μένα είναι το Portimao, το λατρεύω! Αλλά λέω και Aragon, είναι πραγματικά όμορφες πλαγιές: μεγάλες, φαρδιές, με ωραίες γωνίες… Είναι πλαγιές ολόκληρες.
Πώς προετοιμάζεστε για την πρώτη σας πλήρη χρονιά στο Moto2; Να αλλάξει κάτι στην προετοιμασία;
Ναι, άλλαξα τον τύπο της προπόνησης. Τώρα τα Σαββατοκύριακα πηγαίνω περισσότερο με μηχανάκια, τον χειμώνα κάνω περισσότερο μοτοκρός γιατί οι πίστες είναι κρύες ή κλειστές πάντως. Αλλά πάνω απ’ όλα τώρα γυμνάζομαι στο γυμναστήριο κάθε μέρα, το χρειάζομαι αφού το Moto2 είναι πολύ σωματικό. Έχει αλλάξει και το σώμα μου, πήρα 8 κιλά σε σχέση με πέρυσι. Γενικά, όμως, ήμουν πλέον πολύ μεγάλος για το Moto3, ίσως και μεγαλύτερος από τους άλλους, παρόλο που ήμουν ο νεότερος στο grid. Ακόμα και στις ευθείες έπαιρνα τουλάχιστον 10 km/h λόγω βάρους! Πέντε κιλά σημαίνει ιπποδύναμη και σε ένα Moto3 είναι πολλά. Η αλλαγή ήταν αναπόφευκτη.
Ποια είναι τα σχέδια για τη νέα σεζόν;
Σε μια εβδομάδα πάμε στη Βαλένθια για δύο ημέρες δοκιμών και, στη συνέχεια, στις 24-25 Απριλίου θα αγωνιστούμε στο Εστορίλ. Δέκα μέρες μετά έχουμε τον αγώνα, οπότε προετοιμαζόμαστε καλά και βάζουμε καλές βάσεις. Η ομάδα είναι ανταγωνιστική, οπότε η μοτοσυκλέτα δεν είναι πρόβλημα. Τώρα πρέπει απλώς να δω πώς θα τα πάω με τους νέους τεχνικούς, αλλά είναι όλοι άνθρωποι που προέρχονται από το Παγκόσμιο Κύπελλο, οπότε δεν υπάρχει τίποτα να ανησυχείς.
Πώς εξισορροπείτε αυτές τις δεσμεύσεις με το σχολείο;
Ας πούμε ότι μερικές φορές είναι λίγο μπέρδεμα: είμαι στο επιστημονικό λύκειο, αλλά μπορώ λίγο-πολύ να το ακολουθήσω. Έστω και σε περιόδους: όταν έχω αγώνες λίγο λιγότερους, αλλά μετά τα καταφέρνω. Είναι σημαντικό, διαφορετικά δεν θα σου μείνει τίποτα, πρέπει πάντα να έχεις μια δεύτερη ευκαιρία.