Ο Alvaro Bautista έσπασε τη νηστεία της Ducati στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike που διήρκεσε έντεκα πολλά χρόνια, δηλαδή από τον Carlos Checa το 2011. Αλλά ο τίτλος των δεκαπέντε αναβατών πάνω απ’ όλα φέρνει στο μυαλό τον πρώτο της σειράς, που γιορτάστηκε στην Αυστραλία με τον Γάλλο Ο Raymond Roche το 1990. Επίσης εκείνη την εποχή ο απόηχος του θριάμβου έφτασε στην Ιταλία τα ξημερώματα και ένας από τους πρώτους που το έμαθαν ήταν ο Gianfranco Castiglioni, αδερφός του Claudio, τότε νούμερο ένα της Μπολόνια. Έπρεπε να σηκώσει το τηλέφωνο, γιατί δεν είχε γίνει ζωντανή μετάδοση: ούτε η Ράι ούτε η Τελέμοντεκάρλο, που είχαν τα τηλεοπτικά δικαιώματα, ήθελαν να αναλάβουν την ακριβή ενοικίαση του δορυφόρου. Οι Ιταλοί οπαδοί είδαν τις εικόνες μέρες αργότερα. Ήταν άλλη εποχή και άλλο Superbike. Αλλά πάνω από όλα ήταν μια πολύ διαφορετική Ducati από σήμερα.
Ο Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ
Αίσθηση προκάλεσε ο θρίαμβος στο Superbike με το θρυλικό δικύλινδρο 851 γιατί παρουσιάστηκε ως η επιχείρηση της μικρής ιταλικής εταιρείας που είχε γονατίσει τους ιαπωνικούς κολοσσούς. Ήταν ακριβώς έτσι. Η επέμβαση είχε ξεκινήσει μόλις δύο χρόνια νωρίτερα, το 1988, ταυτόχρονα με την πρώτη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Το 851 που έφερε επιτυχία ο Marco Lucchinelli στον εναρκτήριο γύρο στο Donington ταξίδευε σε ένα βανάκι της OM, ένα λείψανο της ανεπιτυχούς διαχείρισης της State Holdings. Οι αδερφοί Castiglioni ανέβαζαν τις πιθανότητες, ξεκινώντας από την πίστα, αλλά η κληρονομιά της δημόσιας διοίκησης ήταν ακόμα απτή. Πλέον όλα έχουν ανατραπεί, η Ducati ήττες στα δύο πιο σημαντικά πρωταθλήματα. Εκτός από τους Ιάπωνες, σήμερα το Κόκκινο της Μπολόνια είναι ο αληθινός Γολιάθ της μοτοσικλέτας.
Δώσε τη Roche στον Baptist
Τυχερός, τώρα στη λεωφόρο του ηλιοβασιλέματος, μετά την πρώτη σεζόν έγινε team manager εμπιστευόμενος τον Raymond Roche, πρώην 500 και θαυμαστή των Castiglioni. Το ’89 υπήρχε έλλειψη αξιοπιστίας, την επόμενη χρονιά το πολύ γρήγορο transalpine τα κατάφερε. Το 1990 ήταν 33 ετών και είχε κάποια κοινά σημεία με τον Alvaro Bautista. Μικρός και ταλαντούχος, τσούτζπα. Στην κορυφαία κατηγορία είχε αγωνιστεί με επίσημες Honda και Yamaha, αλλά ποτέ δεν έκανε το τελευταίο άλμα στην εποχή των γιγάντων του 500. Συχνά αυτό που τον είχε προδώσει ήταν ο ταραχώδης χαρακτήρας ενός Marseillaise. Ένα πολύ γρήγορο ημιτελές, λίγο σαν να ήταν ο Alvarito στο MotoGP.
Πόση ταλαιπωρία
Η Roche έκλεισε επίσης το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με έναν γύρο νωρίς, εν μέσω του τρίπτυχου που είχε φέρει το Superbike για πρώτη φορά στη Μαλαισία, και διαδοχικά στην Αυστραλία και τέλος στη Νέα Ζηλανδία, με τους αγώνες να έχουν τελειώσει. Στο Phillip Island ο Rayomond ήταν λογιστής, λίγο για τακτική αλλά πάνω απ’ όλα επειδή οι Αυστραλοί άσοι εντός έδρας ήταν απόρθητοι. Οι ευρωπαϊκές ομάδες, η Ducati στο προβάδισμα, δεν είχαν αναφορά, ήταν η πρώτη φορά που το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα διεξήχθη στο νησί του Φιλίππου. Η Roche τερμάτισε πέμπτη στον αγώνα 1 και στη συνέχεια συμβιβάστηκε με την όγδοη στον καθοριστικό αγώνα. Στα πιτς τρελάθηκαν από τη χαρά τους σε σημείο που…
Ο Lucchinelli ήθελε να σταματήσει τη Roche!
Ο μόνος που θα μπορούσε να αναβάλει το πάρτι ήταν ο Fabrizio Pirovano, με τη Yamaha. Όταν οι Ducatisti συνειδητοποίησαν ότι το Piro δεν μπορούσε να ξεπεράσει την πέμπτη θέση, και ως εκ τούτου έγινε, εξέθεσαν ένα γιγάντιο “BOX” από τον τοίχο. Ο Marco Lucchinelli, ο συνηθισμένος Γασκανός, είχε αποφασίσει ότι αυτό ήταν αρκετό, η Ducati ήταν τόσο ανώτερη που καλούσε τη Roche πίσω για να ξεκινήσει το πάρτι έστω και νωρίτερα. “Όταν είδα την πινακίδα άρχισα να γελάω δυνατά” Ο Ρος, που ήξερε καλά τα κοτόπουλα του, είπε και δεν το σκέφτηκε να γυρίσει σπίτι. Το πάρτι της Ducati στο Phillip Island τελείωσε μετά τα ξημερώματα, αυτό της επόμενης μέρας, τόσο τρελό που κατέληξε στις σελίδες των τοπικών ειδήσεων. Βάζω στοίχημα ότι ο Alvaro Bautista, στο θέρετρό του στο Lombok, θα πάει για ύπνο πολύ πριν τον Raymond Roche.
Φωτογραφία: Aruba Racing DucatΕγώ