Οι άνθρωποι της μοτοσυκλέτας βρέθηκαν στην Αντέλλα, κοντά στη Φλωρεντία, για να μαρτυρήσουν τη στοργή και την εγγύτητα με τον Τζιοβάνι και την οικογένειά του. Πολύς κόσμος και πολλά μηχανάκια για μια θορυβώδη κηδεία. Χιλιάδες συλλυπητήρια μηνύματα έφτασαν από όλη την Ιταλία και πολλά και από το εξωτερικό. Πρωταθλητές, ομάδες, τεχνικοί, συνάδελφοι, αλλά πάνω από όλα το κοινό του. Ο Τζιοβάνι Ντι Πίλο ήταν ένας αγαπημένος χαρακτήρας και τώρα που αυτό που αντιπροσώπευε δεν υπάρχει πια, είναι ακόμα πιο απτό.
Ο Paolo Gozzi θυμόταν έτσι τον Τζιοβάνι (διαβάστε). Κάτω από την έντονη ανάμνηση του DiPI που έγραψε ο Giuliano Pugolotti, συγγραφέας και υπερμαραθωνοδρόμος.
Χωρίς, η πιο θλιβερή λέξη
Ασχημα ΝΕΑ. Απλά άσχημο.
Ο Di Pillo ήταν η προσδοκία, ήταν ο ανταγωνισμός, ήταν η περίληψη. Ήταν το τέλος που κουβαλούσες μέσα στο σπίτι σου μετά από μια παθιασμένη Κυριακή. Motocross, Superbike ή Moto Gp, δεν είχε καμία διαφορά. Η συγκίνηση να πάρεις σπίτι ήταν πάντα η ίδια.
Όταν φώναξε Texass Tornado, για να υποδείξει τον Colin Edwars ή τον Hurricaneeee να σχολιάσει τον Bob Hannah, το έκανε επίτηδες. Μέσα στο παρατσούκλι είναι η περίληψη των πάντων. Γιατί ήξερε ότι πιλότος δεν είναι ταυτότητα, όνομα και επίθετο. Είναι πολύ περισσότερο. Στο Corsaro, Magooo,… υπάρχει η ουσία, η φαντασία και η ιστορία. Αυτό είναι αρκετό και το μυαλό είναι ήδη φανταστικό. Πες τον Πειρατή και σκέψου τον Παντάνι και τα κατορθώματά του. Δεν υπάρχει τίποτα να προσθέσω.
Και είναι επίσης για αυτόν τον λόγο που τα σχόλιά του θα παραμείνουν στο πέρασμα του χρόνου, πιο δυνατά από ώρες μετάδοσης, όλες
τέλειο και όμορφο αλλά δεν θυμάσαι τίποτα, ακόμα και μετά από λίγα λεπτά. Πολύ λίγοι είχαν αυτή την ικανότητα να μαγεύουν. Χωρίς να κάνει διαμάχη. Χωρίς να πέφτω στα μπανάλ. Χωρίς. Αυτή είναι η πιο θλιβερή λέξη που λέμε από σήμερα.
Φωτογραφία: Mimmo Maggiali
