Ο Mattia Pasini πάει να αλλάξει στο τέλος των προκριματικών. Όχι, δεν βρίσκεται σε γκαράζ, σε αυτοκινούμενο ή σε αποκλειστικό χώρο μιας εγκατάστασης φιλοξενίας. Στο Misano το καταφύγιό του είναι ένα βαν, όπως συνέβη στο παγκόσμιο πρωτάθλημα του παρελθόντος. Τότε που οι πιλότοι δεν χρειάζονταν πολυτελείς υπηρεσίες για να είναι φρικιά. Έφτασαν με τροχόσπιτα ή σκηνές, ήταν εκπληκτικοί στην πίστα. Λίγο σαν τον Mattia τώρα: είναι 38 ετών, θεωρητικά θα είχε φύγει από το Moto2 πριν από λίγο καιρό, αλλά όταν ξαναμπεί σε αυτό, θυμάται ακόμα σε ποια κατεύθυνση να γυρίσει το γκάζι. Ο πέμπτος ταχύτερος χρόνος του (αναφορά και κατάταξη εδώ) μας χάρισε ένα από τα καλύτερα συναισθήματα αυτό το πολυσύχναστο Σάββατο στο Misano.
Μαζί με τον Mattia Pasini, τη σύντροφό του, τον πατέρα του και τους πιο στενούς του φίλους που του δίνουν το χέρι. Κάποιοι φορούν τη στολή Fieten Olie Racing GP, άλλοι φορούν τις μπλούζες πόλο «Paso Team» και το νούμερο 34. Ο Mattia είναι στο πίσω μέρος της μάντρας, δυσεύρετος αλλά του αξίζει να πάει να τον ψάξει. Και έτσι συναντάμε το Γαλλικό παιδί που φοράει το μπλουζάκι Quartararo που το σταματά για μια αναμνηστική φωτογραφία ενώ ο ξένος Τύπος μας ρωτάει πού να τον βρει. Είναι μια ιστορία πάθους που πλέον ξεπερνά κάθε όριο.
Mattia Pasini, πώς το κάνεις; Να πώς, μας λέει.
Ειλικρινά είναι ένα μείγμα συναισθημάτων. Είμαι πραγματικά περήφανος για τον εαυτό μου αλλά και για όλα τα παιδιά που συμμετείχαν σε αυτό το έργο που γεννήθηκε λίγο σαν αστείο. Ανάθεμα, το να έρχεσαι εδώ με το βαν ανάμεσα σε αυτούς του παγκοσμίου πρωταθλήματος και να ρισκάρεις την pole position είναι πραγματικά απολαυστικό. Είναι μεγάλη ικανοποίηση τόσο για μένα όσο και για όλους εκείνους τους ανθρώπους που με βοήθησαν οπότε είμαι πολύ χαρούμενος αλλά πρέπει να μείνουμε συγκεντρωμένοι. Ο αγώνας είναι Κυριακή, πρέπει ακόμα να βελτιωθούμε λίγο, αλλά είμαι επίσης ευχαριστημένος με τον ρυθμό. Είναι κρίμα για τη σύγκρουση στο τέλος γιατί ήταν ένας γύρος στον οποίο πιθανότατα θα μπορούσα να είχα φτάσει στην πρώτη σειρά και ακόμη και να προκληθώ για την pole position, αλλά ήμουν στον απόηχο δύο μοτοσυκλετών, με είχαν ρουφήξει λίγο στο το Quercia, τελείωσα λίγο αλλά ήθελα να μπω μέσα πάντως και δυστυχώς γλίστρησα. Αλλά το ποδήλατο ήταν πολύ καλό, δεν έγινε τίποτα, ξεκίνησε ξανά και τελείωσα ακόμη και τη βάρδια. Κάναμε εξαιρετική δουλειά. Τρέχω με 34, τον αριθμό του Kevin Schwantz και είμαι πολύ περήφανος.
